#182/365 Wederom-kastjes

Vandaag waren de kids een dagje met hun vader op stap. "Mooi", dacht ik. "Kan ik een beetje werken". Nou, mooi niet. Het was zo'n troepje in de woonkamer en overal, dat ik - zelfs met de beste wil - niet had kunnen werken. Met name de kinderen hebben een chaos achtergelaten.

Dit is het kinderbureautje in de grote boekenkast. Ik was op zoek naar een stapeltje folders waar ik nog iets mee moest doen. En ik wist zeker dat ie op dit bureautje terechtgekomen was.

Maar vindt hier eens wat...

Enkele minuten later is het bureautje weer teruggetoverd:

tadaaa

Maar ik heb niet alles opgeruimd voor de kids. Een deel ligt onderaan de trap, en dat mogen ze zelf terugleggen. Maar die folders kwam ik niet tegen.

Nog zo'n hotspot. Dochter twee had van alles in een doos gemikt, en die staat al meer dan een week op de grond in de keuken, want ze had alles nog nohodig.

Maar wat niet weet dat niet deert. Dus ik pak die doos ook even aan. 

leeg

Ik mik nog wat schoenen in de schoenbakken, die ik een paar dagen geleden creerde (en waar ik nog steeds heel blij mee ben). Nog wat kleding in de wasmand gegooid. En hoerrrra, - nu kon ik zowaar gaan stofzuigen. 

Om efficient te zijn kook ik ondertussen een paar eieren (Tip van Amber Albarda: "Zorg dat je altijd wat gekookte rijst, gekookte eieren en klaargemaakte peulvruchten in huis hebt: Dan heb je in no time een gezonde lunch in elkaar gezet en kom je niet in verleiding). Maar eerst moet ik toch echt het fornuis nog even schoonmaken. Na het stofzuigen ga ik het laatste opgevouwen wasgoed in huis verdelen. De eieren zijn ondertussen afgekoeld en kunnen in de koelkast. Help wat een kruimels liggen daar weer. Snel een doekje gepakt. En ja, de afwasmachine moet ook nog leeggehaald. En er staan nog wat dingetjes die met de hand moeten worden afgewassen. Nou, doe ik dat ook even snel. En de afvalbakken zijn vol. Nou, huphup naar buiten ermee. En hup gelijk een nieuwe plasticzak in de emmer. Maar ik zie dat de oude zak heeft gelekt. O.k. was ik die ook nog even uit. En de groenbak ook gelijk. 

Er is ook nog wat strijk... maar dat past in de bijkeuken. Mits ik wat dingen ga herschikken. Ja, dat lukt. Nu moeten wel de dozen naar de schuur. Nou, breng ik ze daar even heen. Kan ik ook gelijk de zithoek in de tuin afbreken en alles op de veranda neerzetten. Maar op de veranda is geen plek, daar staan de wasrekken nog. Dus ik klap de wasrekken in - het is nu toch te koud om de was buiten te drogen. Maar voor ik ze in kan klappen moeten eerst de wasknijpers eraf. En waar o waar is de knijpertas? Ligt ie boven tussen de "Moet-nog-op-Marktplaats-Mountains"? Ik ren naar boven. Nope, daar ligt ie niet. Maar op weg naar beneden neem ik gelijk even de trap af. (Ben nu toch in de flow). De wasknijpers komen tijdelijk in een ander bakje. 

En jeetje is het al zo laat? Ik moet nog naar de stad om een cadeautje te kopen. Gelukt. Supercadeau geregeld. Als ik terugkom wil ik even de vitrage rechthangen. En BENG - knapt de hele spiraal. De vitrage zakt op de vensterbank en van buiten kan je nu linea recta op een erg rommelige werktafel kijken. Als een speer het gordijn dichtgegooid... De tafel komt straks wel. Nu eens kijken hoe ik de kinderen weer aan land krijg en wat eten klaarmaken.

Tja, de hele dag gewerkt. Maar van WERK-werk is niet veel terechtgekomen. 

... Nou, dat was eventjes een greep uit mijn leven. Ik zie wel helder dat dit zo niet verder gaat. Ik moet serieus wat taken gaan verdelen aan andere gezinsleden. En liefst ook mijn werkgebied ergens anders hebben dan in ons huis.