zaterdag 2 maart 2013

#245/365 Een wekelijks roulerend schema

Een schoonmaakrooster... Wekelijks dus. Ik heb erover nagedacht... Wat hoort bij een grote schoonmaak beurt? Het werd een hele waslijst (letterlijk ☺). O.k., maar om dat allemaal élke week te doen... Beetje overdreven. Met een werkend dagelijks schema worden de meest cruciale plekken al goed bijgehouden. Ik heb de lijst in tweeen gedeeld. Zie ook hier (scroll naar beneden). Als ik de ene week vooral boven bezig ga en de andere week beneden, moet het in principe ook goedkomen. Plus tweewekelijks een aantal punten die ik anders makkelijk uit de focus verlies even opruimen (vriezer, koelkast) of bijhouden (filters van de droger of vaatwasser schoonmaken) - en als nodig wat grondiger aan pakken (vriezer ontdooien, etc.). 

Het idee is om het in 2 - 4 uur af te kunnen handelen. Afhankelijk van hoeveel er is te strijken. En naar mate het huis opgeruimder raakt, zal het (hoop ik in ieder geval) ook sneller gaan. 


Bij de dagelijkse routine ben ik met de volgorde aan de slag gegaan. Het bleek niet zo verstandig om eerst te stofzuigen en vervolgens brood te smeren (kruimels). En als de vaatwasser voor het ontbijt leeg geruimd is, dan ruimt het ontbijtservies zich bijna vanzelf op. En de vaatwasser en de wasmachine kunnen niet tegelijk aan... Er schijnen ergens in huis nog tijdschakelklokken te zijn. Totdat ik die opgesnord heb moet ik dat ook nauwkeurig timen. 

Eens kijken of dit voor me werkt. 

vrijdag 1 maart 2013

#244/365 Dag 5 Huishoudroutine en - Er zijn van die dagen....


... waar alles in het honderd loopt... En gisteren was zo'n dag. Alles liep prima - tot het moment dat ik ontdekte dat mijn fiets is gestolen. Dat alleen is al een ramp... het was een hele fijne fiets. Ik ben nogal precies met mijn fietsen, en deze had alles wat ik wil... Plus dat ik nu natuurlijk alle afstanden moet lopen. En ik moest gister middag allerhande belangrijke dingen regelen/kopen, die niet uitgesteld konden worden. Aangifte doen kwam er dan ook nog bij (en dat vraagt ook weer tijd - ook al deed ik het online.) Alles lopend doen duurt uiteraard ook veel langer. 's middags moest dochter 1 nog de puntjes op de i zetten voor haar spreekbeurt. Dat werd ook later dan gepland... Toen dat was afgerond was het al na 22.00 uur - en moest het avonddeel van mijn huishoudroutine nog beginnen. Dat was eventjes zuur. Maaaaaar, ik heb het toch allemaal gered ☺ ☺ ☺

En zo kon ik vandaag - gelukkig maar - toch relaxed beginnen aan dag 5. Dat was maar goed ook: het is bij ons een beetje traditie dat de kinderen de generale repetities van spreekbeurten en dergelijke tijdens het ontbijt van de dag zelve doen. Dat lukte dus wonderbaar.

Vandaag was het dus de bedoeling dat het huis een "grote beurt" krijgt. Maar er kwam een werkgerelateerde afspraak tussen. Een circa-afspraak op een onhandig tijdstip: 11.00 uur. Na de ochtendroutine had ik nog tijd om de bedden te verschonen en de computerhoek grondig af te stoffen. En toen durfde ik al geen grote dingen meer overhoop te halen. Het is dodelijk om bezoek te ontvangen in een halfgedweilde woonkamer... Dus heb ik de pennenla aangepakt.

ben nog steeds erg blij met de ladeverdelers...
... maar er zit een hoop ruis tussen. Dit ga ik eens even ordenen.
Wie heeft er toch wasknijpers in deze la gedaan? En wat doen mijn oorbellen hier???

Dit is alweer stukken beter
... en we hadden ook nog het kratje vol met potloden, pennen, textmarkers, en ga zo maar door...
leeg en kan schoongemaakt

voor op de kinderkamers. 
De pennen zijn alleen maar gesorteerd, nog niet uitgezocht. In het weekend ga ik eens testen of ze het allemaal nog doen. Dan zal er vast een deel weggaan.

Toen mijn afspraak weer was vertrokken had ik nog 1,5 uur tijd. Grote schoonmaak dus. Maar waar moet ik mee beginnen. En wat ging ik eigenlijk precies doen. En wat niet? Da's dus weer het getreuzel en getwijfel van iemand die geen plan heeft gemaakt... En dat was natuurlijk ook zo. Uiteindelijk ben ik finaal afgedwaald en heb ik wat spullen op marktplaats gezet (ook belangrijk... maar dat stond niet op het programma). 

Ik heb dus een plan nodig...   een schoonmaakschema voor de grondige klussen 1 x per week. 

En er was ook nog goed nieuws:
- de droger droogt weer! Joepieh!!!
- dochter 1 kreeg een 10 voor de spreekbeurt (*trots*)

donderdag 28 februari 2013

#243/365 Dag 4 en boeken uitsorteren

Ik ben zowaar al bij dag 4. Al vier dagen lang een pluisvrije vloer en trap - dat valt mezelf dan nog het meeste op. En de vroege ochtend verloopt ook soepel, omdat het meeste gewoon voorbereid is. Het ontbijt met alles erop en eraan was vandaag in maar 47 minuten geregeld. (wie  's ochtends met een glas sap nemen en een bakje cornflakes klaar is, die zal hier wel van schrikken ☺). Ik heb dan ook maar gewacht met vaat en was, totdat ik het huis voor mezelf had. Dat is gewoon beter zo - of ik moet echt een half uur eerder opstaan. Dat kan natuurlijk ook. 

Vandaag kwam ik niet zo goed op gang. Stiekem wilde ik het liefst met heel iets anders beginnen. Maar ja, dan blijft het allemaal liggen. Dat kennen we wel... dus tanden op elkaar en beginnen. Ik had nog wel een gezichtsmasker liggen. Dat was de 2e helft van het setje waar ik laatst aan was begonnen. Da's toch leuk... kan ik twee dingen ineen doen. Terwijl ik aan de slag ga kan dat spul weer mooi inwerken...  En heb ik lekker toch nog wel "iets anders" gedaan ☺ 

De was stelt trouwens verrassend weinig voor, als je er elke dag een paar minuten aan besteed. Ik kan steeds beter inschatten hoelang de kruimeldief het doet. Dat stelt dan ook gelijk paal en perk aan de tijd die ik aan dit onderdeel besteed. 

...überhaupt draait het bij mij heel veel om tijd. Ik merk dat er heel veel tijd "wegsijpeld". Dat wil ik helemaal niet. Dus sleep ik heel de tijd een kookwekkertje met me mee. Hoelang duurt iets? En hoeveel tijd wil ik eigenljik aan iets besteden? Sommige klussen duren gewoon lang. Veel langer dan je denkt. Daar moet je gewoon bewust van zijn (en niet achteraf denken "ik heb alleen maar was opgehangen, en gekookt en dus helemaal niets gedaan..."). Andere dingen kun je bestwel naar je hand zetten.  Bijvoorbeeld: als ik de was op wil hangen in de tijd dat er op tv reclame is... Dat lukt meestal wel. 

Wie ook met een wekkertje aan de slag gingen: de auteurs van dit boek:


Morgen ga ik dus voor het eerst "de wekelijkse schoonmaak" doen. Vandaar dat ik de vakliteratuur erbij pak ☺ ☺ ☺

Eens kijken: de woonkamer doen ze bijvoorbeeld in 22 minuten en 10 seconden. We zullen zien hoelang ik er morgen mee bezig ben. 

Vastwel langer - ik ben natuurlijk ook niet gestart met een brandschoon huis (hetgeen beter was geweest...). Wel heb ik vandaag alvast een voorschot genomen op hetgeen morgen op mijn programma staat: De kamer van dochter 2 heb ik (wilde ik eigenlijk niet, maar ik het het idee: als ik het niet doe, doet niemand het...) vandaag dan toch maar opgeruimd. Anders had ik er morgen met geen mogelijkheid kunnen dweilen... Maar ik zit er serieus aan te denken om er een puntje aan mijn ljist toe te voegen: - samen kinderkamers 5 minuten opruimen 

De afdeling papier bevatte vandaag ook een aantal boeken die ik op bol.com heb gezet. Die stonden al een tijdje klaar naast mijn bureau. Uiteraard met inachtneming van de tips die ik eerder hier heb geschreven. En er is ook nog een andere stapel met kansloze boeken... Als die op koninginnedag niet weggaan (als er nog een vrijmarkt komt... ) kunnen die naar de kringloop. 


Oh ja, en aangezien het beddengoed morgen ook aan de beurt is - en ik als het even kan ook dat beddengoed niet in de woonkamer wil laten drogen - heb ik toch maar de monteur gebeld, om naar onze droger te kijken. Hij kwam vrijwel meteen en is nu bezig. Ik hoop echt dat hij 'm kan maken...







woensdag 27 februari 2013

#242/365 Dag 3 - (bijna) alles gedaan

... de middag ging verder op aan muzieklessen van de kinderen, best belangrijke telefoontjes en vooral aan een spreekbeurt van dochter 1. (Mocht iemand iets over mummies willen weten... Je kunt me inmiddels gerust midden in de nacht wakker maken en overhoren, ik weet er inmiddels ALLES van.). Het beeldmateriaal moet natuurlijk ook nog worden verwerkt in een flitsende presentatie. Dus ik ben er nog lang niet klaar mee. 

Geen tijd dus om te koken. De Patriarch mocht aan de bak. Nu is het met de Patriarch zo, dat hij werkelijk alles kan. Maar er is een ding... hij is beslist geen keukenprins. Om eerlijk te zijn kan hij maar twee soorten eten klaarmaken: stampot rauwe aardappel (ja, dat lees je goed) en een aantal gerechten die met P beginnen (en de meeste ervan worden niet in onze keuken bereid). Vandaag werd het dus pizza. De keuken blijft dan grotendeels schoon, en dat scheelt natuurlijk ☺ ☺ ☺

Bij het stofzuigen vroeg ik me af of het eigenlijk echt nodig is. Maar ik hoorde het geregeld knisperen - o.k., ik doe dit niet voor niks. 

Iedere keer dat ik de trap oploop geniet ik ervan dat alle treden schoon zijn. Niks geen zand/stof/pluizen... Dat irriteerde mij kennelijk meer dan ik bewust waarnam.

De patriarch attendeerde mij wel op een detail waarmee ik bij de avondroutine rekening moet houden: De wasmachine en de vaatwasser mogen niet tegelijk aanstaan - anders vliegen de stoppen eruit. Jammer genoeg loopt de vaatwasser nu al... 

de wasmachine staat nu op scherp... wie het langst wakker blijft mag'm aanzetten...
P.S.: Errug leuk, trouwens: al die commentaren, complimenten en tips die ik via de reacties krijg. Het stimuleerd enorm! ☺

#242/365 Dag 3 Huishoudschema

Dag drie van het huishoudschema. Vandaag ben ik eens een kwartiertje eerder opgestaan. Misschien kan ik al een paar dingen afvinken, voordat de Patriarch en de dochters naar beneden komen?De was van gisteren (die dan toch op het wasrekje in de keuken moest )-:) is droog. Mooi. Maar de groene knien zitten er nog in. Da's minder. En blijkbaar kan ik me erop instellen dat de kinderen nu iedere keer zo thuiskomen: in de vakantie heeft onze school besloten om van het schoolplein een natuurschoolplein te maken. Iedereen vindt het fantastisch. Dat het oh zo goed is voor de kinderen, en dat ze er zo sociaal van worden...  Ik schijn de enige te zijn, die niet  overloopt van enthousiasme... Of reageren de andere moeders alleen naar buiten toe politiek correct en zitten ze binnensmonds ook te vloeken? 

Nou, schoon geworden of niet schoon geworden: ik wou alles op. En hang gelijk de volgende was op. Wat is het toch heerlijk als er al bepaald is wat je moet doen. Volgens mij gaat de meeste tijd op aan het getreuzel tijdens het denken waar je mee moet beginnen. Ha, het eerste vinkje zit. Nu de vaatwasser. Het tweede vinkje. Oh wacht, dan moet ik ook alle pannen écht wegruimen en niet alleen op het fornuis parkeren. He? De broodtrommels uit de koelkast, koffie aan, brood voor de Patriarch smeren. Tafel dekken. Pot en pan op het fornuis voor de pap. (Dat zijn uiteraard dezelfde pot en pan die net nog op het fornuis stonden. Kom voor efficientie nog een keer terug op dag 30. Of zo...). 

Als de pap suddert maak ik altijd sap. Maar wacht, een glas sap hadden wij nog over van gisteren. Dat scheelt weer tijd. Ik pak het glas... maar de klaarzichtfolie bleef hangen en het glas viel op de grond en in 1000 stukken. De sap verspreid over de koelkast en over de halve keuken incl. een (open!) doos met marktplaatsspullen. Op dat soort momenten ben ik altijd geneigd om te geloven dat "Murphy" zijn "law" speciaal voor mij heeft uitgevonden.... Zucht en dubbele zucht. Ik zet de pap weer uit en in plaats van sap maken, wordt het sap opruimen. En de splinters natuurlijk... Ik vond wel dat ik naar verhouding weinig glas vond... En inderdaad: het glas was onder de deur door tot ver in de bijkeuken gekomen. Voor alle zekerheid stofzuig en dweil ik overal. Voordat de keuken weer veilig is ben ik 15 minuten verder. En opeens valt me op, dat het nog steeds doodstil is in huis. De patriarch heeft de taak om 's ochtends de kinderen wakker te maken. Maar misschien sorteren wij meer effect als we dat omdraaien. Ik bedoel: dat de kinderen de Patriarch wakker maken...

Hoe dan ook: 67 minuten nadat mijn wekker ging is ook de pap klaar, de amandelen geroosterd, heb ik ook nog 6 appels geschild (waarvan twee voor de kleine pauze van de meiden) en zit het hele gezin aan tafel. 

Inmiddels ben ik weer de hele ochtendroutine doorlopen. De kruimeldief houdt het goed vol... (ik verwacht dat ik aan het eind van deze week al in staat ben om een tekening te maken van "de ideale kruimeldief" - en ik vrees dat hij er iets anders uitziet, dan de onze ☺), op alle plekken waar zich pluizen vormen waren ook vandaag weer "beginpluisjes" te zien. Mooi. Doe ik dit dus niet voor niets.

Het "doekje" gebeuren heb ik een beetje aangepast: Ik heb een plantenspuit met water en een paar druppels afwasmiddel gevuld, en die neem ik mee door het huis.

Alleen op deze plek was er met doekje en afwasmiddel niets te bereiken: 

Hier hadden wij stopcontacten met duct tape vastgeplakt. Deze constructie hebben we nu niet meer nodig. Maar de kleefrestanten kreeg ik maar niet weg. 
Alles had ik al geprobeerd. Behalve X 10. Dat gebruik ik altijd voor oude stickers, en labels, etc. Zou het hier werken?

... het werkt zelfs uitstekend. Binnen seconden is de TV tafel weer helemaal netjes!
De rest van de afdeling "doekje door het huis" besteed ik aan de deuren. Vooral het gebied rond het handvat. En de richels. Het dreftmengsel is hier perfect voor. En ook voor de spiegels. 

Het 1/2 uurtje papier vliegt eveneens om. 

Ochtendroutine. Check.

dinsdag 26 februari 2013

#241/365 Dag 2 - alles gedaan. Joepieh!

Dat de ochtendklussen zo fijn lukten was al een openbaring. Vervolgens had ik zowaar een paar uurtjes tijd om te werken. ☺ Wel moest ik me erg beheersen om niet gelijk de volgende wasmachine aan te zetten. Maar dat was natuurlijk niet de bedoeling. Eén wasje in de avond, en die dan 's ochtends ophangen. En de rest van de dag niet aan was denken. En als dat zo lukt, en ik het elke dag bijhoudt, kan alle was boven de trap hangen. Dat is een mooi vooruitzicht. Ik heb een hekel aan onze plan b: wasrekken in de woonkamer. En wasrekken verontsieren onze woonkamer vaker dan me lief is...


Maar toen ik op het schoolplein mijn kinderen aanschouwde was het niet meer mogelijk om NIET aan was te denken. Ze hadden allebei groene moerasvlekken op hun broeken. Dat soort vlekken, dat er niet meer uitgaat als je het niet meteeeeen wast. Nou, vooruit.

Helaas ontstond er 's middags geen gaatje om de rest van de washy mountain snel weg te strijken. Er kwam een kind spelen. De kinderen gingen sporten. In verband met werk moest ik ook nog even naar een winkel. Gelijk denk ik: oh, dan ga ik ook gelijk naar de Action, en naar de super, en er moeten nog boeken terug naar de bieb. Maar ja, dat was allemaal niet acut, dus valt het nu onder "afleiding". Het blijft bij "op en neer naar die ene winkel". En da's maar goed ook: toen was het namelijk alweer tijd om te koken. En tegelijkertijd de kinderen ophalen (- altijd kunst en vliegwerk op dinsdag.)

Zo, en nu vindt ik het welletjes en ga ik op de bank ploffen en kijk: "Mijn leven in puin". Lekker relativeren onder het motto: het kan nog veeeeel erger ☺ ☺ ☺


#241/365 Dag 2 + de washy mountain

Vandaag dus dag 2. Met frisse moed de lijst erbij gepakt en rustig aan alles gedaan. Deze keer kon ik natuurlijk voortborduren op de geslaagde avondroutine van gisteravond. En dat beviel al een stuk beter. Nu hangt de was. Er is gelucht. Er is iets met de schone en met de vuile vaat gedaan. Alle pluizen en kruimels zijn weggezogen - en omdat ik gister avond nog met de stofzuiger het huis door ben gegaan was er een stuk minder te doen voor de kruimeldief, en de akku hield het vol ☺ 

Het half uurtje "papier" vloog om, en ik heb niet het idee dat ik veel heb gedaan. Maar dat klopt niet: toen de wekker na 30 minuten piepte was de map toch een heel stuk dunner geworden.

Al met al heb ik 1,5 uur over de ochtend-punten gedaan. Dat is al veel beter. 

En toen werd het tijd om iets heel anders te doen. Iets zinvols. Iets dat met werk te maken heeft...

Grapje: ik moest natuurlijk nog de bank weer uitgraven, die momenteel nog onder de washy mountain begraven ligt. 

Dit lag er ook nog... veel he? Dat is natuurlijk nog van de "strijk-achterstand".
Toen ging de telefoon... Maar het leuke met vouwen en strijken is, dat je de telefoon gewoon met de schouder inklemt, en je gaat gewoon door ☺ Mijn gesprekspartner heeft dat ook ontdekt. Zij was tegelijkertijd aan het strijken. 

Na 1,5 uur (!!) had ik alles wat gewoon gevouwen kon worden opgevouwen. - Dit duurt altijd veel langer dan je van tevoren denkt! Nu nog strijken...

Maar tot nu toe ben ik heel tevreden...  to be continued!


#240/365 Dag 1 "Huishoudroutine" completed

Dag 1 is achter de rug: Alles klaar & alles afgevinkt. Alhoewel... (springt op en loopt naar de bijkeuken om nog snel de kipfilet uit de vriezer te halen). Jip, nu is echt alles klaar.

Bijschrift toevoegen
Ook al lijkt het opruimen een druppel op de hete plaat, en liep "1/2 uurtje papier" uit in 1,5 uur papier én werk en ligt de washy mountain nog steeds in volle glorie op de bank. Maakt niet uit. Morgen weer een dag. En morgen in ieder geval een dag waar ik geen mega-stofpluizen en kruimels tegen kom. Waar de vaat van de dag ervoor nog op het aanrecht staat (en die je niet snel in de vaatwasser kan knallen, omdat die nog vol staat met vuile vaat...).

Een paar dingen heb ik op dag 1 al geleerd:
  • niet af laten leiden
  • het was handiger geweest om met een schone lei te beginnen. (lees: vlak na een grondige schoonmaakbeurt in het huis). En niet op een moment met grote achterstanden...
  • de eerste dag na de vakantie is niet de handigste dag om met zoiets te beginnen. (Eigenlijk zou er per wet moeten worden vastgelegd dat moeders op de eerste dag na een willekeurige schoolvakantie per limousine naar een thermaalbad worden gebracht, alwaar zij zolang in de jaccuzzi mogen dobberen totdat ze zich weer een beetje mens voelen. - Of in ieder geval tot kwart voor drie ☺. Maar serieus: de partij, die dit in hun programma opneemt gaat een vlucht maken. Ik zweer het!)
  • een goede, logische en efficiente volgorde bedenken - om niet heel de tijd trap op en trap af te moeten lopen
  • en ik ga toch maar alvast een dag kiezen waarop het huis de "grote beurt" krijgt. Anders blijft alles wat ik nog niet heb gedaan maar in mijn achterhoofd rondspoken. Dus ik beslis ter plekke... (denk, denk, denk... wat is logisch...?) Dat ik vrijdag ochtend 3 uur lang (dat lijkt mij te overzien) met een leuk muziekje op hier het parket ga masseren. En de rest van het huis. En daarna ga ik (denk, denk, denk... wat is een leuke zelfbeloning? Waar doe ik het voor...?) zwemmen. Ha. Dat ga ik doen. 

maandag 25 februari 2013

240/365 ...de ochtendroutine en een rondje schoonmaakazijn

Vandaag ging dus mijn "Dagelijkse Routine" schema in. Nou, 't zou me verbazen als ik een verandering toepas, die zomaar ineens zonder hobbels en obstakels gaat werken... Maar ja. 't is ook niet voor niks dat ik het moet installeren...

Om te beginnen had ik gisteren al bedacht, dat het wel slim is om alvast een avondroutine te doen. Als er al gestofzuigd is, en het opruimrondje is gedaan, dan wordt de afdeling "kruimeldief + doekje" de volgende dag een stuk makkelijker. Dus ik ging gisteravond – ondanks moe en met mijn gedachten bij werk dat ik nog moet doen – toch aan de slag: broodtrommels vullen, schoolspullen klaarleggen, de vaatwasser aan, tafel schoon, fornuis schoon, aanrecht schoon… Het ging goed tot dochter 2 kwam melden, dat zij nog geen verhaaltje over de logeerknuffel heeft geschreven. En er moest ook nog een foto worden uitgeprint. Maar waar was de camera? We hebben overal gezocht, maar hij was ergens te vinden. Dus we maakten een nieuwe foto. Toen het verhaaltje af was, was het hoogste tijd om de kinderen naar bed te sturen. Maar dochter 1 vond het toch nog een beetje eng om voor het eerst in haar nieuwe stapelbed te slapen... en tot we dat hadden opgelost was het al te laat om te gaan stofzuigen (met het oog op de buren). En ik bedacht ineens, dat de gymspullen, die vandaag weer mee moesten naar school NU op de waslijn moeten. Nu zou je kunnen zeggen: "het leven kwam ertussen" maar eerlijk is eerlijk: dit is gewoon slechte planning.

De ochtend beginnen in een schone keuken waar de broodtrommels al klaar zijn, en het “koffie zetten” niet meer voorstelt dan een druk op het knopje – dat was zeker een prettig begin. 

O.k., kids naar school. We gaan beginnen. Naar boven om de ramen open te zetten. Weer naar beneden. De vaatwasser had ik in no time leeg. Prima. Ik kan al twee vinkjes zetten. Oh nee, wacht. De ramen moeten eerst weer dicht. Tafel afruimen. Nu had ik gelijk door moeten gaan met kruimeldief en doekje. Een innerlijke stem riep, dat ik terwijl ik dat deed toch even de koffiezetter-thermoskan kon schoonmaken. Hij had weer een lelijke aanslag aan de binnenkant. Ik liet een vaatwas-tablet in de kan vallen, heet water erbij. Even laten inwerken. (Niet wetende dat dit uit zou groeien tot het kastje van de dag...). Kruimeldief gepakt en even de kamer door. Handig die kruimeldief. Alle kleine frutsels, stofballetjes verdwenen in de zuigmond. “Tippend zuigen” heet dat, heeft een professioneel schoonmaker mij een keer verteld. Toen ik de trap had bereikt en net constateerde dat ik de “echte stofzuiger” nu al voor de 3e keer in een ander stopcontact zou hebben moeten pluggen raakte de akku leeg.  Tsss.

Ik loop weer naar beneden hang de kruimeldief aan de oplader. In het voorbijgaan zie ik dat de vaatwastablet haar werk doet. Het borrelt in de thermoskan. (Dat is beslist niet milieuvriendelijk). Gele schilfertjes drijven naar boven. Jakkes. Komt dat van de vaatwastablet af..? Of…?

Kan ik me mooi even richten op een ander puntje van de lijst: de was. Ik had gisteren wel drie wasjes gedraaid. En alles gelijk opgehangen. Het meeste was droog. Maar de washy mountain van vorige week lag er voor het grootste gedeelte ook nog… Ik haal alles van de waslijn af en mik het op de sofa. “Gelukkig maar dat ik geen bezoek verwacht” dacht ik nog. Meteen ging de deurbel. Iemand die ik niet ken, en die mij ook helemaal niet moest hebben begon een heel verhaal af te steken – zonder mij een kans te geven om ertussen te komen. Uiteindelijk lukte het mij om me te ontworstelen aan die spraakwaterval.

Nu zou de kruimeldief het toch weer moeten doen? De bovenverdieping moest nog gedaan worden. Kruimeldief afgekoppeld en boven weer verder. Een hele kamer hield hij het vol. Dan was de akku weer leeg. O.k., dan maar weer naar beneden en het doekje halen. Ik kijk rond of ik ergens stof zie, neem de vensterbanken af, en een paar randjes waar ik stof zie. Even een veeg door de wasbak. Een beetje jif in de WC. En de laatste stofbolletjes die ik eigenlijk had willen opzuigen doe ik ook even met het doekje. Wat hadden we nog meer? De bedden netjes maken. Sprei over ons bed. Nou, bij de hoogslaper hoef ik niks te doen ☺ … Maar dan: de kamer van dochter 2 – Wat een CHAOS. Overal gedragen (?) kleding, speelgoed, knuffels, frutsels en knipsels. En ook het krat met gevouwen was heeft zij niet in de kast geruimd. Ik onderdruk de neiging om alles op te ruimen. Dat moet zij zelf doen!

De was ga ik vanmiddag verder vouwen en strijken. Nu heb ik alles behalve ½ uur papier.

Maar eerst eens de thermoskan van het koffiezetapparaat afmaken. Ik giet een giftig uitziend groen brouwsel in de afvoer. Maar de kan is van binnen weer brandschoon. Alleen het koffiezetapparaat zelf heeft een probleem: Er zit heel veel kalk aan de binnenkant. 

vies kalkrandje aan de binnenkant van het waterreservoir. 

Hoe gaat dat ook weer: een koffiezetapparaat ontkalken? Soda? Even googlen. Nee, het was schoonmaakazijn. Volgens de instructie giet ik 200 ml schoonmaakazijn en 400 ml water in het koffiezetapparaat. Een filterzakje in de filter. Bah, wat is dat filter vies. Een laagje bruine patina ligt over alle richels. 
en ook hier... een vies bruin laagje
Dat valt normaal niet op, omdat het een zwart filter is. Maar vandaag valt het me wel op. Dus die moet eerst eens grondig afgewassen. 

O.k., gedaan. Ik zet het apparaat aan. Toen het water voor de helft doorgelopen is zet ik hem stop, zodat alles mooi in kan werken. Dat duurt even. Maar op internet had ik nog meer gelezen over schoonmaakazijn. Je kan er blijkbaar ook de waterkoker mee schoonmaken. Ik kijk even naar de binnenkant van de waterkoker. 

zou dit kalk zijn???

Een onfris bruin laagje, en ook het metalen onderkantje lijkt aangetast. In de tuit zit een filtertje. Ook heel vies. 

waarom zit er eigenlijk een  zeefje in het tuitje van een waterkoker, vraag ik me af? Gaan de makers er van uit dat er brokstukken of verontreinigingen vanuit de kan in het water komen? 
Onder het zeefje is er ook een bruinig randje. Bah. Ook al wordt het water gekookt, en ook al zij de meeste bacteriën dan blijkbaar dood… Dit is gewoon bah. Even later pruttelt ook in de waterkoker een azijnmengsel. 

Maar nu ik toch bezig ben met schoonmaakazijn… er was een trucje dat ik allang wilde uitproberen: Een bekertje schoonmaakazijn in de magnetron, 3 minuten op volle kracht aanzetten, en daarna veeg je alle viezigheid er met een keukendoekje uit. Eens even kijken of dat werkt...

dit foto laat maar half zien hoe vies onze magnetron was... 

Nou, dat werkte maar half. De binnenkant van het deurtje was direct schoon. De rest moest ik toch nog flink boenen met een schuursponsje. 

tadaaa, magnetron is weer brandschoon

Inmiddels vond ik dat het koffiezetapparaat genoeg had geweekt. Ik zet hem weer aan om ook de 2e helft van het water door te laten lopen. En wat zie ik? Hij lekt! Donkerzwarte druppels lopen naar beneden. 

hij lekt! 

Het komt uit de naad tussen plastic en edelstaal. Nu had ik al een tijdje het gevoel dat het apparaat lekt. Maar dan aan de onderkant van het apparaat zelf. Soms staat het koffiezetapparaat ineens in een plas bruinig water.

En hoezo donkerzwarte druppels? De kan is helemaal schoon en het apparaat alleen gevuld met water??? Jakkes.

Ik begin te twijfelen, maar ik laat nog een aantal keren water doorpruttelen, om de laatste restjes schoonmaakazijn weg te spoelen. En ik maak ook de buitenkant helemaal schoon. Het waterreservoir ziet er nu in ieder geval heel schoon uit. Ik draai de lamp om er helemaal in te kunnen kijken. Ik zie geen kalk meer. Maar helemaal onderin… alsof er een vies laagje zit. Kom ik er met de hand in? Net ver genoeg om met de vinger de onderkant aan te raken. En inderdaad op mijn vingertop zit een vieze bruine drab. Jakkes hoog drie. Hier hoort alleen schoon water in te zitten. O.k., stekker eruit en grondig uitborstelen met heet water en afwasmiddel.

Nu is ook de waterkoker uitgepruttelt. De bruine laag – waarvan ik nooit gedacht had, dat ie nog weg te krijgen was – en dus heb ik het nooit geprobeerd is grotendeels weg! En ook het zeefje werd met een beetje afwasmiddel als nieuw. 


Nu is alles zover weer netjes… maar ik kijk toch met enige twijfel naar het rijtje kannen en apparaten. Zowel koffiezetapparaat als waterkoker hebben heel veel richteltjes en naden waar zich van alles en nog wat aan vuil vast kan zetten. En je hoort dit blijkbaar alle vier weken te doen. Dit zet mij toch aan het denken…

Ik ben eigenlijk wel een beetje onthutst – alles water voor consumptie wordt bij ons in huis gefilterd om kalk, chloor, koper en lood eruit te halen. En vervolgens giet ik het in een gore koffiezetter / waterkoker. 

... en dan te bedenken: hier stond tot een paar weken geleden ook nog een broodrooster bij...
En staat zoveel in de keuken… Als we het koffiezetapparaat wegdoen, kunnen we dan niet beter gewoon koffie zetten met een filter? 



En de waterkoker… Is een fluitketel niet veel beter? Hygienischer, energiezuiniger en plaatsbesparender…?  

ziet er wel leuk uit zo'n fluitketel...

En al die apparaten, die het leven zogenaamd makkelijker maken... Is dat eigenlijk wel zo? Als ze zoveel kosten in de aanschaf, energie vreten en als je er zoveel moet doen om ze proper te houden... En andersom: Ik zag een keer iemand die een toastie gewoon in een een pan bakte. Dat gaat prima. 

Ik boek het “Rondje Schoonmaakazijn” onder ‘kastje van de dag’ en keer terug naar mijn lijstje. Het is inmiddels zo laat, dat ik alvast moet beginnen met eten klaarmaken. Een van de kinderen heeft vanavond training. Dat resulteert erin dat het avondeten in de knel komt. Behalve als ik gelijk na school de warme maaltijd ga serveren. En dan moet ik nu beginnen. Het papier gaat naar de middag…  

Een paar uur later... inmiddels ben ik samen met dochter 1 druk bezig aan haar spreekbeurt. Zal ik dat laten tellen als "papier verwerken...?" 

#239/365 Vandaag ga ik ermee beginnen... My Daily Routine!

Vandaag ga ik van start om mij aan te leren om elke ochtend en elke avond een lijstje huishoudelijke taken af te werken. Zie hier! Het zijn de minimale dingen die elke dag moeten gebeuren om te voorkomen dat het een en ander in het honderd loopt. Het is de bedoeling om het allemaal vlug maar aandachtig te doen. Het mag niet uit de hand lopen en al helemaal niet uitmonden in een soort dagelijkse lenteschoonmaak, want ik heb natuurlijk nog andere dingen te doen. Maar er mogen ook geen dingen worden overgeslagen. En het moet elke dag gebeuren.

Ik geef mezelf 40 dagen om hier een nieuwe gewoonte van te maken.

I'm all ready and I'm all prepared: De afvinklijst hangt aan de koelkast. ☺

Het doel: Relaxed huishouden met een schema voor de dagelijkse routines. 

P.S.: De verdeling van taken in het huishouden is bij veel mensen een heet hangijzer. Ik heb een superinspirerend filmpje gevonden, waar een jonge vrouw verteld op welke verfrissende manier zij en haar partner het hebben opgelost. En het werkt! Het filmpje duurt iets van 7 minuten en is een echte aanrader!

zondag 24 februari 2013

#238/365 Een impel-stimpel-stapelbed...

De kinderkamers in ons huis zijn niet bepaald royaal. Om meer "speelruimte" in de kinderkamer te creeren hadden wij al het plan opgevat om op een gegeven moment voor een kind (of allebei) een stapelbed aan te schaffen. Maar het was nog geen concreet plan. Tot wij - vrij letterlijk - in ons geliefde Zweedse woonwarenhuis tegen een zeer afgeprijsd stapelbed aanliepen. Model Tromsö. Leuk gevonden trouwens: De hoogslaper te vernoemen naar een stad die hoog in het noorden ligt. Wij vonden het wel een hele leuke voor dochter 1. Dat leverde direct een enorme pruillip op bij dochter 2. Maar we bleven standhaftig: eerst eens kijken hoe het überhaupt bevalt. 

Zo was de kamer eerst.  Je zou het niet zeggen, maar in deze kamer worden regelmatig enorm grote hutten gebouwd. En dan kom je met geen mogelijkheid nog bij het raam.
Het bed stond er al een paar dagen, maar het moest nog in elkaar gezet. Zelf vond ik dat wij bij die gelegenheid gelijk de kamer een likje verf konden geven. De kamer is zo'n 10 jaar geleden behangen, en sindsdien is er niks meer mee gebeurd (ja, krassen, vlekken en tekeningen op het behang...). Maar de patriarch vond dat dat een andere keer moest gebeuren.

Dit weekend was dochter 1 uit logeren, dus bood het zich aan om het bed nu op te bouwen. Maar dat idee kregen wij pas toen zij al weg was.

Dat bracht dochter 2 op een superleuk idee: Een speurtocht uitzetten voor Dochter 1, die dan eindigt op haar vernieuwde kamer. Gezegd gedaan. Op allerhande plekken werden er briefjes met zoekopdrachten en hints verstopt: Ze moest eerst heel de woonkamer door: En toen zij alle briefjes uit de koelkast, magnetron, droger en het vogelvoederhuisje had gevist, en de bijbehorende opdrachten: "eet dit groentespiesje", "ga 5 toeren haken", "geef de vogels eten" had vervuld kwam de laatste opdracht: Een zweedse puzzel, waarvan de omcirkelde letters haar naar de bank leidden. Alwaar wij de sleutel van haar kamer hadden verstopt met de opdracht: zoek de kamer waar deze sleutel past. En nog steeds had zij geen idee! En wat een jubel en blijschap toen zij het zag!

En zo ziet het nu uit. 
Het effect is nog groter dan ik had verwacht. Het is heel ruimtelijk. En de mogelijkheden zijn legio: Het bureau zou eronder kunnen. En een boekenrekje... Maar we laten het voorlopig zo. Dochter 1 gaat ons te zijner tijd wel vertellen hoe zij het precies wil. Een ding is jammer: De kinderen kunnen net niet helemaal rechtop zitten in bed. Dat vond ik wel een minpuntje. Maar de Patriarch ziet er niet zo'n probleem in: "Als dat ze echt tegenvalt, dan korten wij het bed aan de onderkant een paar cm in." Er gaat niks boven een handige man ☺

Nu nog een bed voor dochter twee. Zij heeft er eentje met twee bedden besteld. Om een sofa te hebben. En natuurlijk voor kleine logees. 

En nu zijn de dames boven aan het huttenbouwen. De Patriarch is alweer uit huis. Wat zal ik eens gaan doen... Een kastje? Of een doos openmaken? (griezel, griezel) Of eerst strijken? Stofzuigen? 

Nee - allemaal niet. Ik heb een Beauty masker op mijn gezicht gesmeerd, en ga nu in alle rust de IKEA katalogus doornemen. ☺ ☺ ☺




zaterdag 23 februari 2013

#237/365 Het krat is leeg!

Eindelijk heb ik alles compleet en ordelijk voor de belasting! Wat een opluchting. Horray - én met een leuk side-effect: het krat (dat er 4 weken geleden nog ZO bijstond), is leeg. Nou ja, leeg... leeg. Papier groeit natuurlijk altijd weer aan. Alles wat nog speelt of op de een of andere manier nog niet is afgehandeld zit nu in een map die voor elke dag van de maand een vakje heeft. Nog niet helemaal verdeeld, maar met mijn nieuwe daily routines (lees hier alles over mijn toekomstige nieuwe vaste ochtend- en avondrituelen), die maandag ingaan en die de basis moeten gaan vormen van een ordelijkere versie van mezelf, krijgt de map elke dag een half uur onverdeelde aandacht, en dan moet het gewoon goed komen. Ik wil echt nooit meer zo grote papieren stapels met een ingebouwde 'tegen-aan-hik' factor hebben.

Ik hoop zo, dat de daily routines aan gaan slaan. Wat zeggen ze toch over nieuwe (en betere) gewoontes? Je moest ze 28 dagen achter elkaar toepassen, en pas dan is het ingesleten. Anderen hebben het over 6 of 7 weken. Hoeveel tijd zou er staan voor hardnekkige gevallen???


Dit krat is in ieder geval weer leeg en kan terug in de bijkeuken alwaar het dienst doet als wasmand.

links de map. Zo is het te overzien!
En naast de map is nog zo'n geval. Pennen, potloden, white-board markers... Je zoekt ze uit, brengt de hoeveelheid terug naar normale proporties. Je bergt ze op in een la. En verhip: binnen enkele weken hebben ze zich verdrievoudigt.

Hoe dat komt? Nou, het gaat dus fout in de la. Daar is het namelijk donker, en dan wordt het gezellig. Van het een komt het ander... En voor dat je weet hebben ze allemaal gejongd. Ja, zo zit dat. 

De gele bak ga ik dus uitzoeken, en dan wordt elk bureau hier in huis voorzien van een eigen selectie aan pennen, potloden en tekstmarkers. Die dan in een bekertje op het bureau staan, zodat we ze in de gaten kunnen houden.


vrijdag 22 februari 2013

#236/365 Katten verjagen uit tuin

We zijn er al een tijdje mee bezig... proberen de katten uit onze tuin te weren. En wat hebben we niet allemaal al geprobeerd: We hebben anti-katten gel op onze schutting gesmeerd. Een hele bus anti-katten kruiden over het grasveld uitgestrooid. We hebben een "katten-schrik-plantje" (de befaamde 'piss-off-plant') aangeschaft. We hebben de bloemperken voorzien van een gelijkmatige laag koffieprut... En toen zelfs warschuwingsschoten met de supersoaker geen effect hadden besloot de Patriarch tot deze ingrijpende actie: Zie hier

Maar zelfs dat haalde niets uit. Nu zitten wij min of meer in een kooi, en de katten? Die lachen zich kapot. En ze blijven onze tuin als kattentoilet gebruiken. Schrikdraad vinden wij nog steeds te ver gaan in ieder geval als er kinderen in de tuin spelen. En om dezelfde reden willen wij ook geen hoge pieptoon gebruiken. Kinderen kunnen veel hogere tonen horen dan mensen... Een eigen kat nemen schijnt perfect te helpen, - maar helaas zijn wij niet van plan om een kat te nemen...

Nu was er nog wel éééén laatste tip die wij tot nu toe nog niet in praktijk hebben gebracht. Iets dat ik ooit ergens heb gehoord of gelezen: het schijnt dat je leeuwenpoep in je tuin moet verdelen. Er wordt gezegd dat katten er zoveel respect voor hebben, dat ze nooit, maar dan ook nooit meer een poot in je tuin durven te zetten. Nu is leeuwenpoep niet bepaald een product waar makkelijk aan te komen is... Dus toen ik laatst met de kinderen in de dierentuin was zag ik mijn kans schoon, en heb ik een verzorger aangeklampt en hem het probleem voorgelegd.

"Jazeker", zei de beste man. "Leeuwenpoep is hier uitstékend voor geschikt, mevrouw. Maar weet u wat nog veel beter werkt? Slangen!" Had ik dat goed gehoord?  "Slangen????" vroeg ik, compleet uit het veld geslagen. "Ja, van die rubberen nepslangen. Die hebben ze bij de Action weleens voor een paar cent. Die legt u her en der in de tuin, en geen kat die het nog waagt in uw tuin te komen".

Zou het kunnen dat het instinct daadwerkelijk nog aanwezig is in onze verwende huiskatten, die al generaties lang geen slang zijn tegengekomen? En trappen katten erin als er dag in dag uit dezelfde slangen liggen, die nooit ook maar een centimeter van hun plek komen? Maakt niet uit, ik vindt dit toch zo'n grappig - en vooral geurloos - advies, dat ik meteen besluit om het uit te proberen. (Die leeuwenpoep kunnen wij altijd nog een keer testen, als dit niet werkt...).

Toevallig hadden zij in de dierentuinsouvenir-shop rubberen nepslangen te koop. Niet voor een action-prijs, helaas maar ik heb er toch alvast eentje meegenomen. Een man die ook met zijn kinderen in de shop was ving op wat mijn bedoeling was. Hij vertelde dat zij zelf een kat hebben, die maar niet wil leren dat zij niet op de sofa mag. Hij kocht er ook een. ☺

Omdat onze tuin best lang is ga ik er in ieder geval nog een paar kopen. Maar de eerste slang is inmiddels al door de kinderen op een centrale plek geplaatst.

... en ik heb sindsdien nog geen kat in de tuin gezien! Nou, we zijn benieuwd.

... ik heb toch maar geen groene genomen... Hij moet namelijk wel een beetje opvallen in het gras. Ik zit er echt niet op te wachten een slang uit de grasmaaier te moeten peuteren... ☺

Wel heb ik het idee dat ik gauw eens bij een van onze buren een kopje suiker moet gaan lenen, om dan en passant te laten vallen dat er a) niemand gaat verhuizen (we doen het voorlopig nog steeds zonder gordijn, en ik zie ze door het raam turen naar de enorme stapel verhuisdozen in onze woonkamer...) en b) gelijk uit kan leggen wat de bedoeling is met de niet kruipende kruipdieren in onze tuin ☺  ☺  ☺

P.S.: Vandaag weer meters gemaakt met het papier. De stapels slinken dan weliswaar niet nauwelijks. Maar we weten inmiddels dat wij in de oudpapierbak moeten kijken om te beoordelen of we wel of niet zijn opgeschoten...

woensdag 20 februari 2013

#235/365 Kastje in de WC

Ik heb ontzettend veel zin om bergen te gaan verzetten. (De zon scheen weer in de kamer...). Maar helaas vragen andere belangrijke dingen mijn aandacht. En zelfs daar kom ik niet aan toe... 't is nog steeds vakantie, en natuurlijk wil ik ook nog leuke dingen met de kinderen doen. - Buiten het werkstuk, de spreekbeurt en de boekenbeurt, die ook nog op het programma staan...

Maar niet getreurd, Als ik geen berg kan verzetten, dan tenminste een bergje want ik heb natuurlijk ook nog kleine klusjes. Bijvoorbeeld het ontzettend handige kastje in de WC - die had ik natuurlijk al een keertje gedaan. Maar hij kan weer een make-over gebruiken. 

Er waren toen een aantal dingen, die ik er "op proef" heb laten staan. Als in: nu weet ik dat het hier staat, en wellicht gebruik ik het nu. Eens even kijken:
Ziet er niet direct rampzalig uit. Maar kan zeker wat minder en wat opgeruimder.... De laatste tijd zit ik toch erg te zoeken in mijn make-up-spullen. En de wc- en handen-ontsmetters gebruik ik wel (op reis, voor de wc's in treinen, en op festivals), maar als ik ze nodig heb, waar zoek ik het dan? Boven in een laatje dat de label "travel" draagt. Mooi, daar mogen zij weer heen. 


Een deel van de monthly hygiene artikelen kan ook naar boven. Oogpotloden korter dan 4 cm doe ik ook weg ☺ Een van de parfumflesjes is leeg. Ik vindt 2 lege make-up tubes. Weg ermee. De haarproducten  gebruik ik eigenlijk nooit... Maar een blik in de spiegel verteld mij, dat het misschien niet gek zou zijn om weer eens iets in mijn haar te smeren... Dat zijn dus de nieuwe "ik geef jullie nog een kans" dingen. 

Ik bekijk ook het stapeltje handdoekjes even: Ik irriteer mij mateloos aan de handdoeken zonder ophanglusje. There is no time like the present: ik sorteer ze meteen uit en leg ze op de stapel: te repareren. 

En net toen ik dacht: "het plexiglas make-up bakje is wel erg smerig" ging het wekkertje: Ik had mezelf 10 minuten gegeven voor deze klus. Hm, dilemma. Maar als ik het vieze ding nu weer terug zet, dan is het niet echt af. En hoelang zou het duren om dat ding even grondig... ? Nou ja, wie de regels maakt, die mag ze ook aanpassen.

En het duurde 4 minuten. Op de foto is het helaas niet echt te zien, maar in 't echt is het een heel verschil ☺

Oh, en ik begin iedere keer weer met mijn "dagelijkse routine" - maar er gebeuren steeds maar een deel van de dingen. Dan moesten we erg vroeg weg, of dan werd het 's avonds erg laat. En als ik moet kiezen: de kinderen nog gaan voorlezen of gaan stofzuigen, dan wordt het toch voorlezen... ☺ en vervolgens heb ik er geen puf meer voor (ik heb ergens gelezen dat je een goede moeder eraan herkent dat ze een plakkerige keukenvloer heeft... Maar wat mij betreft hoeft het ook weer niet zoooo zwart-wit... ☺☺☺)

Maar wat ik vandaag wel heb gedaan: ik ben dus met de kruimeldief door het huis gaan hengsten... En dat beviel wel goed. Als ik de grote stofzuiger pak, dan wordt het vanzelf een grote klus. Moet ik drie keer een andere stopcontact zoeken... En dan denk ik gauw: nu ik toch bezig ben pak ik dit ook gelijk mee, en dan kan ik ook gelijk even langs de plinten enz. enz. En dan ben ik ineens 3/4 uur verder en is de trap nog niet ontstoft. Met de kruimeldief (heeft geen snoer, hé!)  lukt het wel om een snel rondje door het huis te doen. Ronddwarrelende wolmuizen en kleine frutsels op te zuigen. Dus die houden wij erin!

En verder: Misschien is het verstandiger om serieus met de routine aan de gang te gaan als de kinderen weer op school zijn... 

dinsdag 19 februari 2013

#234/365 terug bij af... Of erger

Ja, en daar zijn ze dan: de spullen uit het huis van mijn moeder. Ik ben nog moed aan het verzamelen om er eentje open te maken...

erachter verscholen is de berg met was, die nog gestreken moet worden

't is effe gedaan met de ruimte in de kamer...

zondag 17 februari 2013

#233/365 De overloop

... en toen kon ik het NIET meer zien. De overloop namelijk. Wie al langer meeleest zal denken: Wacht eens even, die had je toch al gedaan? Ja, dat klopt. En het was helemaal leeg. Wat er nu weer  ligt? Eh, ja... allerhand spullen die bij vorige opruimacties zijn overgeschoten. Met name spullen die nog op Marktplaats moeten. En voor de rest...? Tja, ongetwijfeld wol  en stof. Er ligt nog een slaapzak van een logeerpartij. Die moet nog terug op zolder. En in de blauwe tas zit allerhande spul dat in het familiearchief moet komen. 


Afgelopen week was ik bij Gamma, en heb een pak verhuisdozen op de kop getikt. (Ze waren in de aanbieding). Het doel was alleen: de overloop leuker uit laten zien. Alles oververpacken in handzame(re) stapelbare dozen. Geen stapels meer, geen tassen en geen boxen waarvan we geen deksel meer hebben.


Kijk, zo ziet het nu uit!
Eigenlijk wou ik me hier geen uren mee bezig houden. Gewoon alle zooi in de dozen gieten, en klaar. Maar voor je het weet ben je toch aan het schiften, clusteren en uitsorteren. En wat zijn de verhuisdozen toch makkelijk en handig. Beats bananendozen, als je het mij vraagt. 
en de hoek is er ook van opgeknapt, want...

... zo ziet het er nu uit (en nee, we hebben de muur niet groen geverfd. Het ligt aan de foto... ☺)

Maar gauw is het gedaan met de lege plekken in huis, denk ik... De 19 dozen uit mijn moeders huis incl. een groot bureau komen eraan...

Kijk en huiver mee, de komende dagen ☻

zaterdag 16 februari 2013

#232/365 Computer verder opgeruimd

Vandaag had ik heel wat op mijn lijstje staan om te doen. Maar verdraaid. Iedere keer als ik wou beginnen, hadden de kinderen weer iets. Op een gegeven moment speelden ze lief. Wel in de kamer, maar ze waren rustig. Mijn hand strekte zich uit richting de belangrijke papieren waar ik iets mee moest doen.... en ineens een harde gil vanuit de andere kant van de kamer. Dochter 2 had per ongeluk (?) tegen de hand van dochter 1 geschopt. Heel hard, zodat twee vingers helemaal naar de verkeerde kant bogen. Gelukkig zijn kinderen gemaakt van rubber. Maar ergens tussen het koelen en het troosten heb ik het opgegeven. Ik wikkel nog een elastisch verband om het gewonde pootje en ging achter de PC zitten.

En meteen was er vrede in huis. Ik had al vaker zo'n verdacht dat de kinderen mijn gedrag spiegelen. Kom ik aangelopen met schrobber en emmer, dan breekt gelijk de pleuris uit. Als ik ook maar eraan denk om de was te doen vallen er direct gewonden. Om het lot niet te tartten laat ik de belangrijke papieren waar zij zijn.

Zolang ik maar rustig achter de PC zit is er dus niks aan de hand. Kan ik nog wel iets nuttigs doen? Jaaa, er waren nog mappen die ik wilde ordenen. Er moesten twee mappen worden samengevoegd. En dat gold ook voor alle dubbele ondermappen. En dan was er nog een map waar ik nog helemaal geen ondermappen had gemaakt. En de titels van de documenten waren ook niet altijd handig gekozen.


Ik betrap me er steeds vaker bij dat ik informatie liever opnieuw ga googlen dan ze in mijn mappen op te snorren. Dat is dus niet efficient.

Inmiddels heb ik van de 3 mappen 2 gemaakt. Mét logische ondermappen en kloppende titels. 

En ik hoop, hoop, hoop dat de rest van de vakantie niet op dezelfde manier gaat...

vrijdag 15 februari 2013

#231/365 Computerhoek

Gisteren boog ik mij nog eens over de vraag welke huishoudklusjes IK essentieel vindt voor de dagelijkse routine. Ik kwam erachter, dat er dingen zijn die niet helpen als ik ze niet 's avonds doe. En andersom. Dus ik heb het opgedeelt in avond en ochtend klussen. En de hoop is dat ik tussenin andere dingen kan doen zonder steeds te denken: dit moet nog en dat moet nog... En het zijn er (met een beetje clusteren her en der) 12 geworden.


Ochtend:
-          luchten
-          vaatwasser leeg
-          ochtendcheckup kamers en sanitair met kruimeldief en doekje
-          bedden opmaken
-          was afhalen/vouwen/wegleggen  natte was ophangen
-          ½ uurtje iets met papier/rekeningen etc. (stapel, prikboord, koelkast) doen

Avond:
-          afval keuken buiten
-          opruimrondje
-          stofzuigen beneden
-          aanrecht, tafel, fornuis en vaatwasser aan
-          broodtrommels vullen, koffie op scherp, brood (en evtl. iets anders) uit de vriezer halen
-          wasmachine aan

En dan lijkt het me handig om hier beperkte tijd voor af te zetten. Zeg: 3/4 in de ochtend en in de avond 1 uur, of zoiets. Want anders ben ik zo weer uren bezig...

1 x per week dan een schoonmaakdag met bovenstaande plus wat grondiger + extra klussen

-          badkamer + wc boven grondig
-          wc beneden grondig
-          afstoffen
-          alles grondig zuigen
-          alles dweilen
-          extraklus: ramen / beddengoed / koelkast
-          alle afvalemmers legen en schoonmaken
(dit is nog niet compleet, hoor)


En deze lijst moest dus vandaag in premiere gaan. Maar ja, de kinderen waren al vrij. En natuurlijk sliepen ze niet uit. En ze gingen steeds daar spelen waar ik net iets wilde gaan doen. En als ik dan heel ergens anders heenging, dan begonnen ze meteen ruzie te maken. Zucht.

Op een gegeven moment bleef het spelen hoofdzakelijk in de woonkamer. Dus ik besloot in de keuken bezig te gaan om wat ruimte te scheppen. In de PC-hoek namelijk.

Computer Hoek before
Links naast de tafel staan PC en printer op een extradiepe plank. Die was nog berekend op de vorige (veel grotere) PC. Daaronder staan 2 rijen grotendeels lege ordners en bakken. Het basisidee was eigenlijk dat de tafel in de kast schuift. Hetgeen weer 30 cm scheelt. En omdat het toch wel zonde is om lege ordners op een a-locatie te bewaren, besluit ik dit weer terug te draaien. Dan hoop ik iets meer plaats te kunnen creeren voor de bak met cadeau- en pakpapier (helemaal rechts).

hier heb ik de onderste planken al uitgehaald
Eerst haal ik de onderste planken eruit. Dat leid tot interessante ontdekkingen: Ten eerste waren lang niet alle ordners leeg (oeps), en ten tweede zie ik een wel heel vreemd allegaartje op de grond liggen:
- een lege verpakking van fietsverlichting
- een boek over baby's met allergieen (??)
- een beschimmelt chocolaatje van een merk dat wij in geen maanden in huis hadden
- twee grote scherven van een bierfles die ooit was gevallen
- de gebruiksaanwijzing van een tamagochi
- een notitieblok
- mijn galahandtas (o.k., die had nog geen eigen plek, maar om 'm hier te vinden???)
- mijn muts, die ik al twee weken kwijt was (ts)
- en het lijk van wat de grootvader aller spinnen geweest moet zijn

... en dat ondanks dat ik steeds onder de kast stofzuig.... 
Nou ja... Voortaan kan ik misschien beter met een kooklepel of zoiets onder de kasten gaan. 

Nadat ik de PC eventjes op de tafel had geschoven was de diepere plank aan de beurt. Maar die zat weer vastgeschroefd. Zouden de 2 kruisschroevendraaiers van laatst hier nog ergens in huis rondzwerven...?  Nee, ik zie ze nergens. Dan liggen ze vast weer in de gereedschapskist in de schuur. Maar nee, daar ligt er geen een. Help. Ik ga in de laatjes rommelen en ergens lag er nog eentje. Gelukkig, hij past nog ook ☺ 

Dus de diepe plank eruit, gelijk een smalle (uiteraard ontstoft en grondig schoongemaakt) terug. De PC erop. Hm, jeetje wat een hoop kabels. 

Nu kan ik de tafel onderschuiven. Maar daarvoor moet ik de tafel een heel stuk naar voren trekken. Hier had ik geen rekening mee gehouden. Maar in de ruimte die ontstaat past wel precies  de cadeaupapierbak. Voordeel van een nadeel ☺

De kinderen zijn ondertussen in hun spel verdiept. Mooi: Ik verzamel alles aan kranten en papieren dat nog rondzwerft en ga de hele stapel door (hey, toch nog wat van mijn dagelijkse lijst gedaan ☺) Er verdwijnt heel wat in de kranten- en in de oudpapierbak. En toch valt het me tegen dat er zoveel overblijft. Dagelijks 1/2 uur inplannen voor de papieren tijger is dus geen overdreven luxe. Bij mij althans. 


En uiteindelijk heb ik dit: Let op de ruimte die rechts is ontstaan. ☺

Tja, en van al die nieuwe ruimte mag ik nog maar heel even genieten: Zondag komt namelijk mijn aandeel spullen uit het huis van mijn moeder. 19 (!!!) verhuisdozen en een groot bureau. Waar het allemaal moet staan? Geen idee...

En nee, het kan niet in de schuur, want daar staan al heel wat dozen. Namelijk spullen van mijn schoonmoeder die wij nog steeds moeten uitzoeken. En dozen voor koninginndag - die volgens mij helemaal niet doorgaat dit jaar.

Nou, dat wordt nog wat...