Vandaag ging dus mijn "Dagelijkse Routine" schema in.
Nou, 't zou me verbazen als ik een verandering toepas, die zomaar ineens zonder
hobbels en obstakels gaat werken... Maar ja. 't is ook niet voor niks dat ik
het moet installeren...
Om te beginnen had ik gisteren al bedacht, dat het wel slim is om alvast een avondroutine te doen. Als er al gestofzuigd is, en het opruimrondje is
gedaan, dan wordt de afdeling "kruimeldief + doekje" de volgende dag een stuk
makkelijker. Dus ik ging gisteravond – ondanks moe en met mijn gedachten bij
werk dat ik nog moet doen – toch aan de slag: broodtrommels vullen,
schoolspullen klaarleggen, de vaatwasser aan, tafel schoon, fornuis
schoon, aanrecht schoon… Het ging goed tot dochter 2 kwam melden, dat zij nog
geen verhaaltje over de logeerknuffel heeft geschreven. En er moest ook nog een
foto worden uitgeprint. Maar waar was de camera? We hebben overal gezocht, maar
hij was ergens te vinden. Dus we maakten een nieuwe foto. Toen het verhaaltje
af was, was het hoogste tijd om de kinderen naar bed te sturen. Maar dochter 1
vond het toch nog een beetje eng om voor het eerst in haar nieuwe stapelbed te
slapen... en tot we dat hadden opgelost was het al te laat om te gaan
stofzuigen (met het oog op de buren). En ik bedacht ineens, dat de gymspullen,
die vandaag weer mee moesten naar school NU op de waslijn moeten. Nu zou je
kunnen zeggen: "het leven kwam ertussen" maar eerlijk is eerlijk: dit
is gewoon slechte planning.
De ochtend beginnen in een schone keuken waar de broodtrommels al
klaar zijn, en het “koffie zetten” niet meer voorstelt dan een druk op het
knopje – dat was zeker een prettig begin.
O.k., kids naar school. We gaan beginnen. Naar boven om de ramen
open te zetten. Weer naar beneden. De vaatwasser had ik in no time leeg. Prima.
Ik kan al twee vinkjes zetten. Oh nee, wacht. De ramen moeten eerst weer dicht.
Tafel afruimen. Nu had ik gelijk door moeten gaan met kruimeldief en doekje.
Een innerlijke stem riep, dat ik terwijl ik dat deed toch even de
koffiezetter-thermoskan kon schoonmaken. Hij had weer een lelijke aanslag aan
de binnenkant. Ik liet een vaatwas-tablet in de kan vallen, heet water erbij.
Even laten inwerken. (Niet wetende dat dit uit zou groeien tot het kastje van de dag...). Kruimeldief gepakt en even de kamer door. Handig die
kruimeldief. Alle kleine frutsels, stofballetjes verdwenen in de zuigmond.
“Tippend zuigen” heet dat, heeft een professioneel schoonmaker mij een keer
verteld. Toen ik de trap had bereikt en net constateerde dat ik de “echte
stofzuiger” nu al voor de 3e keer in een ander stopcontact zou
hebben moeten pluggen raakte de akku leeg.
Tsss.
Ik loop weer naar beneden hang de kruimeldief aan de oplader. In
het voorbijgaan zie ik dat de vaatwastablet haar werk doet. Het borrelt in de
thermoskan. (Dat is beslist niet milieuvriendelijk). Gele schilfertjes drijven
naar boven. Jakkes. Komt dat van de vaatwastablet af..? Of…?
Kan ik me mooi even richten op een ander puntje van de lijst: de
was. Ik had gisteren wel drie wasjes gedraaid. En alles gelijk opgehangen. Het
meeste was droog. Maar de washy mountain van vorige week lag er voor het
grootste gedeelte ook nog… Ik haal alles van de waslijn af en mik het op de
sofa. “Gelukkig maar dat ik geen bezoek verwacht” dacht ik nog. Meteen ging de
deurbel. Iemand die ik niet ken, en die mij ook helemaal niet moest hebben
begon een heel verhaal af te steken – zonder mij een kans te geven om ertussen
te komen. Uiteindelijk lukte het mij om me te ontworstelen aan die
spraakwaterval.
Nu zou de kruimeldief het toch weer moeten doen? De
bovenverdieping moest nog gedaan worden. Kruimeldief afgekoppeld en boven weer
verder. Een hele kamer hield hij het vol. Dan was de akku weer leeg. O.k., dan
maar weer naar beneden en het doekje halen. Ik kijk rond of ik ergens stof zie, neem de vensterbanken af,
en een paar randjes waar ik stof zie. Even een veeg door de wasbak. Een beetje jif
in de WC. En de laatste stofbolletjes die ik eigenlijk had willen opzuigen doe
ik ook even met het doekje. Wat hadden we nog meer? De bedden netjes maken.
Sprei over ons bed. Nou, bij de hoogslaper hoef ik niks te doen ☺ … Maar dan:
de kamer van dochter 2 – Wat een CHAOS. Overal gedragen (?) kleding, speelgoed,
knuffels, frutsels en knipsels. En ook het krat met gevouwen was heeft zij niet
in de kast geruimd. Ik onderdruk de neiging om alles op te ruimen. Dat moet zij
zelf doen!
De was ga ik vanmiddag verder vouwen en strijken. Nu heb ik alles
behalve ½ uur papier.
Maar eerst eens de thermoskan van het koffiezetapparaat afmaken.
Ik giet een giftig uitziend groen brouwsel in de afvoer. Maar de kan is van
binnen weer brandschoon. Alleen het koffiezetapparaat zelf heeft een probleem: Er
zit heel veel kalk aan de binnenkant.
|
vies kalkrandje aan de binnenkant van het waterreservoir. |
Hoe gaat dat ook weer: een
koffiezetapparaat ontkalken? Soda? Even googlen. Nee, het was schoonmaakazijn. Volgens
de instructie giet ik 200 ml schoonmaakazijn en 400 ml water in het
koffiezetapparaat. Een filterzakje in de filter. Bah, wat is dat filter vies.
Een laagje bruine patina ligt over alle richels.
|
en ook hier... een vies bruin laagje |
Dat valt normaal niet op,
omdat het een zwart filter is. Maar vandaag valt het me wel op. Dus die moet
eerst eens grondig afgewassen.
O.k., gedaan. Ik zet het apparaat aan. Toen het
water voor de helft doorgelopen is zet ik hem stop, zodat alles mooi in kan
werken. Dat duurt even. Maar op internet had ik nog meer gelezen over
schoonmaakazijn. Je kan er blijkbaar ook de waterkoker mee schoonmaken. Ik kijk
even naar de binnenkant van de waterkoker.
|
zou dit kalk zijn??? |
Een onfris bruin laagje, en ook het
metalen onderkantje lijkt aangetast. In de tuit zit een filtertje. Ook heel
vies.
|
waarom zit er eigenlijk een zeefje in het tuitje van een waterkoker, vraag ik me af? Gaan de makers er van uit dat er brokstukken of verontreinigingen vanuit de kan in het water komen? |
Onder het zeefje is er ook een bruinig randje. Bah. Ook al wordt het
water gekookt, en ook al zij de meeste bacteriën dan blijkbaar dood… Dit is
gewoon bah. Even later pruttelt ook in de waterkoker een azijnmengsel.
Maar nu
ik toch bezig ben met schoonmaakazijn… er was een trucje dat ik allang wilde
uitproberen: Een bekertje schoonmaakazijn in de magnetron, 3 minuten op volle
kracht aanzetten, en daarna veeg je alle viezigheid er met een keukendoekje
uit. Eens even kijken of dat werkt...
|
dit foto laat maar half zien hoe vies onze magnetron was... |
Nou, dat werkte maar half. De binnenkant van het deurtje was
direct schoon. De rest moest ik toch nog flink boenen met een schuursponsje.
|
tadaaa, magnetron is weer brandschoon |
Inmiddels vond ik dat het koffiezetapparaat genoeg had geweekt. Ik
zet hem weer aan om ook de 2e helft van het water door te laten
lopen. En wat zie ik? Hij lekt! Donkerzwarte druppels lopen naar beneden.
|
hij lekt! |
Het
komt uit de naad tussen plastic en edelstaal. Nu had ik al een tijdje het
gevoel dat het apparaat lekt. Maar dan aan de onderkant van het apparaat zelf.
Soms staat het koffiezetapparaat ineens in een plas bruinig water.
En hoezo donkerzwarte druppels? De kan is helemaal schoon en het
apparaat alleen gevuld met water??? Jakkes.
Ik begin te twijfelen, maar ik laat nog een aantal keren water
doorpruttelen, om de laatste restjes schoonmaakazijn weg te spoelen. En ik maak
ook de buitenkant helemaal schoon. Het waterreservoir ziet er nu in ieder geval
heel schoon uit. Ik draai de lamp om er helemaal in te kunnen kijken. Ik zie
geen kalk meer. Maar helemaal onderin… alsof er een vies laagje zit. Kom ik er
met de hand in? Net ver genoeg om met de vinger de onderkant aan te raken. En
inderdaad op mijn vingertop zit een vieze bruine drab. Jakkes hoog drie. Hier
hoort alleen schoon water in te zitten. O.k., stekker eruit en grondig
uitborstelen met heet water en afwasmiddel.
Nu is ook de waterkoker uitgepruttelt. De bruine laag – waarvan ik
nooit gedacht had, dat ie nog weg te krijgen was – en dus heb ik het nooit geprobeerd is grotendeels weg! En ook
het zeefje werd met een beetje afwasmiddel als nieuw.
Nu is alles zover weer netjes… maar ik kijk toch met enige twijfel
naar het rijtje kannen en apparaten. Zowel koffiezetapparaat als waterkoker hebben
heel veel richteltjes en naden waar zich van alles en nog wat aan vuil vast kan
zetten. En je hoort dit blijkbaar alle vier weken te doen. Dit zet mij toch aan
het denken…
Ik ben eigenlijk wel een beetje onthutst – alles water voor
consumptie wordt bij ons in huis gefilterd om kalk, chloor, koper en lood eruit
te halen. En vervolgens giet ik het in een gore koffiezetter / waterkoker.
|
... en dan te bedenken: hier stond tot een paar weken geleden ook nog een broodrooster bij... |
En staat zoveel in de keuken… Als we het koffiezetapparaat
wegdoen, kunnen we dan niet beter gewoon koffie zetten met een filter?
En de
waterkoker… Is een fluitketel niet veel beter? Hygienischer, energiezuiniger en
plaatsbesparender…?
|
ziet er wel leuk uit zo'n fluitketel... |
En al die apparaten, die het leven zogenaamd makkelijker maken... Is dat eigenlijk wel zo? Als ze zoveel kosten in de aanschaf, energie vreten en als je er zoveel moet doen om ze proper te houden... En andersom: Ik zag een keer iemand die een toastie gewoon in een een pan bakte. Dat gaat prima.
Ik boek het “Rondje Schoonmaakazijn” onder ‘kastje van de dag’ en
keer terug naar mijn lijstje. Het is inmiddels zo laat, dat ik alvast moet
beginnen met eten klaarmaken. Een van de kinderen heeft vanavond training. Dat
resulteert erin dat het avondeten in de knel komt. Behalve als ik gelijk na
school de warme maaltijd ga serveren. En dan moet ik nu beginnen. Het papier
gaat naar de middag…
Een paar uur later... inmiddels ben ik samen met dochter 1 druk bezig aan haar spreekbeurt. Zal ik dat laten tellen als "papier verwerken...?"