woensdag 12 december 2012

Hoe overleef je kerst in tijden van crisis... ? 16 geweldige tips...

Van opruimen is hier de laatste tijd niet veel van gekomen. De kinderen waren een paar keer ziek - en dan ook nog allebei tegelijk. (Het schijnt te heersen). Maar met beide dames thuis heb ik hier echt een rien-ne-va-plus... En juist nu heb ik het zo druk.

Maar ik heb wel een paar handvaten hoe ik de kersttijd doorkom zonder enorm te moeten stressen of al te grote uitgaven. En dat wil ik graag met jullie delen:


Volgend weekend komt er weer een beetje lucht om verder op te gaan ruimen. Maar eerst ga ik een paar van bovengenoemde tips in de praktijk brengen, - te beginnen met stevig snoeien in mijn to-do-lijsten...

I'll be back! 

vrijdag 7 december 2012

#208/365 ... El is nu natur-El..

Ik heb het over dit project - het stoppen met haren verven. Vlak voor Pasen ben ik ermee begonnen. Of beter gezegd, ben ik ermee gestopt. Even kort samengevat hoe het in z'n werk ging: In het begin heb ik ervoor gekozen om eerst nog een paar keer bij de kappers academie (uitstekend advies!) hightlights te laten zetten, om niet maandenlang met zo'n verschrikkelijke streep te moeten lopen. Dat werkte perfect, totdat ik dacht, dat ook "de-kapper-om-de-hoek" highlights kon zetten (voor een aanzienlijk lagere prijs). Dat met die lagere prijs klopte, maar ik zat wel met een oranje kop. Dat gebeurde toevallig midden in de periode waar de voetbalgekte Nederland beet had, - wat ik op zich wel heel grappig vond. Maar nog grappiger vindt ik het als dat soort grappen zich niet op mijn hoofd afspelen. Dus dat werd opgelost met lowlights, - ook dat werkte perfect, (en ik was weer een ervaring rijker....),

Vervolgens was het idee, dat ik er elke maand 1 cm af zou laten knippen, en dan na 6 knipbeurten helemaal van de laatste geverfde stukken af zou zijn.

Nou, dat proces heb ik ondertussen enorm afgekort, hoor - de kapster (die helemaal ingewijd is in mijn proces) zei de vorige keer, dat het ook in een keer af kon. Na een korte berekening in mijn hoofd, dat ik op die manier minst 70 Euro kon uitsparen knikte ik ja.

En El is nu dus natur-El!

Met het tijdelijke side-effect dat ik nu een heel kort kapsel heb, dat zoooo kort is... nou, zo kort heb ik het sinds vroegste babyjaren niet gehad. Elke keer dat ik langs een spiegel kom, dan schrik ik en ik heb de neiging net als die mevrouw uit de auto-reclame te gaan jengelen "it's so not me". Ik dacht vroeger altijd, dat kort haar makkelijk is. Nou... niet als je krullen hebt, hoor. Hoe korter mijn haar, hoe kleiner de krullen, - en hoe meer mensen aan mij vragen of ik een permanent heb. En dan zeg ik 'nee' - maar ik zie ze denken "ze liegt!"

Tja, en die krullen hebben een eigen leven. Als ik opsta, dan ziet mijn haar in het gunstigste geval eruit als dat van die rare gozer van Seinfeld:

... de gozer rechts dus...
Er moet dus iedere keer "iets aan gedaan" voordat ik uit huis kan. Gelukkig is het mutsenseizoen...  

Maarrre, hoe zit het nu met de kleur? Wat kwam er tevoorschijn? Uitgaande van de hele lichte streep uitgroei, die ik maandelijks weg moest werken, was ik er heilig van overtuigd dat ik voortaan als sneeuwwitje door het leven zou moeten gaan... maar dat valt reuze mee. Waarschijnlijk leek het zo, omdat het contrast met de donkere haarkleur die ik gebruikte zo groot was. Het resultaat valt mij in elk geval reuze mee. Aan de voorkant is het wat grijzer, aan de achterkant bijna de originele kleur. Wie had dat gedacht? Ik vindt het ook wel wat van dat peper-en-zout effect hebben, waarvan ik dacht dat dat voorbehouden was aan mensen die van nature zwart haar hebben/hadden. 

Vandaag kreeg ik toch maar een mooi compliment: dat ik erg doortastend uitzie, zo met dat korte haar. "Maar ik BEN toch niet doortastend" riep ik verbaasd. "Dat ben je wel" kreeg ik te horen. Oh, zou het dan toch beginnen te werken, mijn "year of change"? Nou, ik teken ervoor ☺

donderdag 6 december 2012

#207/365 ... en weer verder

Nee hoor, ik ben niet gestopt, hoor! Het waren effentjes roerige tijden in huize inhaalslag, zodat er wat minder werd opgeruimd - iedere keer een klein beetje, tussen de bedrijven door - , en het bloggen helaas even net teveel voor me was. Maar ik merk wel dat het beter gaat mét bloggen. Nu is dus Sinterklaas goed en wel achter de rug. En aan de bizarre overuren van de Patriarch komt hopelijk binnen zeer kort ook een einde. En we zullen hopen dat dochter 1 + 2 gauw weer helemaal hersteld zijn van de heersende griep (waar vooral dochter twee een knipperlicht-infectie van leek te hebben). Dus er is weer land in zicht en ik roep: we gaaaaan ervoor, we gaan dooooor.

Hier een korte samenvatting van de ongeblogde kastjes van de afgelopen tijd:

- de zomerdekbedden zijn (eindelijk) op zolder (en we kunnen de twee stoelen in de slaapkamer weer gebruiken waarvoor ze bedoeld zijn: onze kleren)
- een hele tas verkleedkleren (die wij alleen in de zomer nodig hebben) zijn op zolder
- een hele doos met oude foto's is uit de woonkamer naar de overloop gegaan
- een mapje op de PC is weer netjes
- mijn diverse inboxen maak ik regelmatig helemaal leeg (!) en mijn nieuw systeem waarbij ik lopende zaken in het mapje lopende zaken stop werkt ook Hooray (- dit is echt een milestone, hoor)
- de papieren (zou eigenlijk in een horror-schrijfletter moeten worden geschreven) heb ik alweer twee keer doorgevlooid, en is nog steeds op "niet-vanzelf-omvallende-stapelhoogte" (dit is al echt heel goed voor mijn doen, ook al zeg ik het zelf ☺)
- ik heb de bijkeuken alweer een aantal keren "getweaked" (en het mag alweer, maar dat even terzijde...)


Dus we gaan er weer vol tegenaan. En ook snel effe kijken hoe het met mijn medestanders gaat...



zondag 25 november 2012

#206/365 Kinderkunst

Nadat de kids het kinderkunstvak op hadden geruimd, zworven er allerhande kunst dingetjes door het huis, die weliswaar niet meer in dat vak mochten, maar ook zeker niet in de kliko. Daar heb ik ze ondertussen mooi wel gedumpt. Ik vindt het altijd verschrikkelijk om dat achter hun rug om te doen. Maar vlak ervoor sommeerde ik ze (hun?) om mij te helpen opruimen, en ze deelden mij mee dat ze dat absoluut niet van plan zijn. Nou, dat hielp... (-;

Restanten van het Hundertwasserproject op school. 
De be-mozaiekte dakpannen, en een paar volumineuze papier-projecten gingen in het grijze archief. En twee hele grote vellen met Hundertwasser geinspireerde verf-werken gingen ook in de kliko. En daaroverheen heb ik tactisch allerhand andere afval gedrapeerd. Het zal me toch niet gebeuren dat de dames het ontdekken en weer tussen het restafval uitvissen (hebben we alles al gehad...). 

Vooralsnog heb ik ze er nog niet over gehoord.

Wat heb ik verder de afgelopen dagen gedaan?
Ik heb mijn app's doorgespit. Er waren er een aantal die ik nooit gebruik. Dus die heb ik nu weggegooid.
Misschien wel zo slim om dat te doen VOOR dat het mobieltje aangeeft dat ie vol zit.

En ik heb mijn bureau weer netjes gemaakt.






dinsdag 20 november 2012

#204/365 Weg met die wol

Deze zak met wol heb ik ooit van iemand gekregen. Een heleboel bolletjes van dezelfde kleur en merk. Maar het is 100 % polyester, en daar kies ik uiteindelijk bijna nooit voor.

En het staat maar op de overloop te staan.... Maar nu geef ik het aan iemand anders, die er volgens mij heel erg blij van wordt (en die geen bezwaar heeft tegen polyester, dat scheelt (-: ).

En ik heb beide stoelen in de kamer leeg gemaakt. Hoera! Daar stonden namelijk nog allemaal schoenendozen vol met producten. Die heb ik nu in de kast gezet, nadat mijn breispullen verhuist zijn naar de slaapkamer.

Er zit weer een grote uitsorteerklus aan te komen: Alle wol en stoffen die boven in de kast zitten... De eerstvolgende keer dat ik in goede wegdoe-vorm ben (dat is als de kinderen ergens logeren zijn EN ik direct daarna iemand met auto ter beschikking heb die de ongeliefde spullen afvoert.)

Nou dan is die zak met wol een goed opwarmertje, toch?


#204/365 Kapotte kleding

Omdat de nieuwe glasvezel aansluiting ons nog steeds parten speelt kan ik momenteel vaak niet internetten... En dan is het lastig bloggen.

Ik heb wel jullie opbeurende en hartverwarmende berichtjes en complimenten gelezen. Hier wordt ik echt blij van. En het geeft me weer moed om door te gaan (- ook al ziet het hier letterlijk uit als een ontplofte fourniturenzaak.. )

Ben momenteel superdruk aan het "bijhouden" van reeds gedane kastjes. En jeetje wat zit daar een tijd in. De gang, aanrecht en bijkeuken zijn weer gedaan. De kinderen geven zelf het kinderkunst-hoekje gedaan. En dat ziet er weer keurig uit. Jammer alleen datniks wegmocht. Alle werkjes die niet in dat vak pasen, staan nu overal in de keuken verspreidt. Tja, het zijn echt kinderen van mij... (-;  Ik ga weer eens wat werkjes op fe foto zetten, dan mag het meestal wel.

Maar toch wordt het tijd dat ik de dames eens aan het werk zet. Ik merk dat ze zich steeds vaker rotvervelen, terwijl ik niet weet wat ik als eerste en als laatste moet doen...

Vandaag ben ik in ieder geval weer eens met de kledingreparatie box (die weer helemaal vol is) aan de gang: dit is een spijkerbroek met ernstige slijtageplekken. Maar niet meer lang (-:

Eigenlijk moet ik weer eens gaan bijhouden hoeveel geld ik hiermee bespaar. Dat heb ik ooit weleens gedaan, en het werkte zeer motiverend...


dinsdag 13 november 2012

#203/365 Eindelijk dan: stof ordenen

... zo, ik ben blijkbaar eindelijk klaar met dat uitstellen. Nadat ik er letterlijk weken omheen heb gedraaid, en vooral NIET mijn werkhoek heb opgeruimd, maar wel de bijkeuken heb gedaan, het bureau weer supernetjes heb gemaakt, de papieren berg terug heb gebracht naar normale proporties.... (ja, het is écht waar, het begint op iets van "bijhouden" te lijken...). In de praktijk blijft het heen en weer schuiven allemaal. Mede ook omdat de droger weeeeeer stuk is, en dus ook de was in ons woongebied droogt.

Ik zeg momenteel zo vaak "let niet op de rommel" dat ik onderhand wel een bordje kan ophangen. Zou er een tegeltje van bestaan? Kijk, huiver en je zult mijn wanhoop begrijpen:

zo zag het er dus uit nadat ik alle krijgertjes, georven dingen, etc. had neergepleurd in mijn naaihoek. Links achter in de hoek staat de kast







... kijk deze kast bedoel ik. Hier heb ik al stevig opgeruimd. (Lees: heen en weer geschoven).

Veel leuke stofjes kwamen op de stoel terecht, omdat die direct voor de kast staat waar de stofjes eigenlijk horen, en ik dus heel slecht bij die kast kan. 


....deze stoel bedoel ik. Maar ja, als er geen giga stapel op die stoel ligt kan ik al wel weer wat beter bij die kast...
De mandjes rechts zijn allemaal leeg, misschien maar eens een paar bij de schuur leggen...

Kijk, deze kast, tot mijn verbazing zaten er ook lege dozen tussen en plasticzakken vol met...méér plasticzakken.... dat schiet dan in ieder geval goed op. 












En dan stofjes vouwen, stofjes vouwen... en ook gelijk een klein beetje ordenen op kleur, zo kan ik veel beter zien wat ik heb. In een oogopslag zelfs.
Maar ja... dat neemt allemaal niet weg, dat ik eigenlijk echt een aparte ruimte nodig heb...  

zondag 4 november 2012

#202/365 Meer knopen en stapelbare dozen

Toen ik de knopenpotjes trots aan de Patriarch liet zien, vond hij het ook meteen een leuke manier van bewaren.
Leuk toch, al die potjes in het raam? Eigenlijk zouden ze aan de zonkant van ons huis moeten staan. Maar daar hebben we jammer genoeg geen vensterbank...


En hij vroeg terloops, of ik ook het hele koekblik vol met knopen al over de potjes had verdeeld.


oeps, vergeten.
Dit koekblik... En nee, die was ik compleet vergeten. Dus nog een keertje dochter 1 erbijgehaald, en we gingen verder. Helaas hebben wij iets teveel knopen voor het potje "bruin". (Ik moet binnenkort weer eens appelmoes op het menu zetten, dan hebben we weer een lege pot, en dan maken we de verdeling lichtbruin en donkerbruin...)

schoenendozen
Ondertussen ben ik bij de plaatselijke schoenenwinkel geweest, en heb om schoenendozen gevraagd. En ja, die hadden ze. Joepie! Ik kwam erachter, dat ik een heleboel dingen in tassen en in open bakken bewaar. En dan is het geen wonder dat ik nooit iets terugvindt. En het is ook nog eens niet handig. Laatst liep er een kind tegen zo'n bak aan, en toen lagen alle spullen op de grond... En nu heb ik bedacht, dat ik deze dingen gewoon  "stapelbaar" wil bewaren.

voila - dit is 
De attente lezer zal het niet ontgaan zijn, dat ik het steeds over die stoffenstapels heb, die nog weggesorteerd moeten worden, en dat dat steeds maar niet gebeurd. Dat klopt, ik stel het namelijk steeds uit. Maar nu ik de knopen, en de "losse tassen-zooi" heb aangepakt, heb ik - soort van - een klein beginnetje met die drama-hoek gemaakt. Met het idee, dat ik dan - morgen of zo - echt aan de slag ga ermee.

To be continued!

dinsdag 30 oktober 2012

#200/365 Plakvlies

Ben nog steeds op zoek naar een oplossing voor de stoffen. Maar om dan maar ergens te beginnen ruim ik vandaag mijn plakvliesbak eens op.


Plakvliesbak

Ik knip alle rafeltjes en ongelijke hoeken af. Een van de lappen vlieseline heeft geen plaklaag. Dat gebruik ik nooit. Kan dus weg. 



dit gaat allemaal weg


Alle grote en kleine lappen vouw ik op. Het plak en vouw om vlies wikkel ik om mijn hand op, en stop ik in de kleine bak (links). Dat scheelt ook weer. Er is ook nog reparatiedoek, en haftvlies. Leuk, moet ik ook eens uitproberen. En zo ziet de bak nu uit:

dit is beter

Morgen eens kijken of me iets invalt voor de stof...




... kijk, er zijn ook BN'ers die hier last van hebben...

Vandaag bekend Hugo Borst in het AD dat ook hij een rommelkont is. Incl. foto van zijn werkkamer. En incl. nauwkeurige beschrijving van wat je niet op de foto ziet: het chaos op zijn bureau, tig krantenknipsels en héeel veel stof. En het schijnt een oude foto te zijn. Naar verluidt ziet de kamer nu nog erger uit.
En nu het fenomeen "problematisch verzamelen" vanaf volgend jaar officieel erkend wordt als psychiatrische aandoening krijgt Hugo het een beetje benauwd...
Nou, ik zou zeggen, Hugo, er is een weg, echt waar: volg ons voorbeeld en join the club, start een blog en begin met opruimen. Ik zal naar je linken. (-;

maandag 29 oktober 2012

#199/365 Werkplek opruimen




Soms schiet het zo lekker op achter de naaimachine, dat ik helemaal green zin heb in mijn werk te onderbreken. Zelfs niet om eventjes de garen-rolletjes weer weer terug te leggen. Of wat afknipsels weg te gooien. En voor je het weet, stapelt zich van alles en nogwat op.

Poeh, zo kan ik ook niet meer werken... Dus aan de slag. De spelden terug in het speldenkussen, het garen in de garendoos... Er liggen wat elastiekjes en stukjes klittenband. Maar omdat ik mijn lades inmiddels zo superhandig heb ingedeeld is het een fluitje van een cent. Wat verdwaald kinderspeelgoed. Een stift zonder dopje. Ook van de kids. Pennen, daar heb ik een vak voor. De scharen komen in't bakje. Het kleine stukje stof bij de andere kleine stukjes stof. (Ik durf geen foto te nemen van mijn stoffen, hier moet ik nog moed voor verzamelen...). Drie volledig uitgerolde centimeters (ja, dan wordt het rommelig). Een stuk patroonpapier, met daarop een leuk klein patroontje. Dat knip ik gelijk uit, en schuif het in een showtas. Even later denk ik, dat is nog niet duidelijk zo. Ik maak een tekening van het eindproduct, en doe die erbij. Dat is beter. Zo kan ik het ook nog eens terugvinden.

Tot grote vreugde kom ik ook mijn hoek-uitdeukertje weer tegen (het heeft vast een officiele naam, maar daar kom ik even niet op).

Tussen al de zooi liggen ook nog twee sokken. Die zijn al weken klaar, - op het draden wegwerken na(!) op de een of andere manier zit ik er telkens vrezelijk tegenaan te hikken. Maar: there is no time like the present. Dus pak ik een stopnaald (lag ook in de hoop), en maak het af. Werkje van niks, natuurlijk ☺

voila, mijn sokken.
Alle afgeknipte draadjes en stukjes stof gooi ik in't afvalbakje... die meteen vol is tot de rand.
deze mag ook weer eens geleegd.
Effe leegmaken dus. Blijkt dat de kliko nog aan de straat staat. En hij is zelfs nog niet geleegd. Ik loop dus terug om het bakje te halen. Kan dat nog mooi mee. In het voorbijgaan zie ik dat de kliko van de buren nog gewoon op z'n plek staat. Ik til even het deksel op. Vol. Ze zijn hem vergeten aan de straat te zetten. Die neem ik dus ook even mee naar voren. Heb ik gelijk mijn goede daad van vandaag gedaan ☺


En kijk, zo ziet het nu uit.
En binnen zeer kort zijn dan ook de stofbergen... aan de beurt.  Die MOET ik nu echt gauw eens aanpakken. Het is nu al heel krap hier. Straks hebben we in december nog maar een optie over voor de plaatsing van de kerstboom: ondersteboven hangend onder het plafond...

Maar nu eerst genieten van mijn opgeruimde werkplek - en bij voorkeur even aanwennen, om het elke dag weer in deze staat terug te brengen...

P.S.:  Voor wie ook gek is op stofjes: Op de blog van Jet en Zus kun je momenteel een hele leuk stofje als giveaway winnen. Kijk zelf op http://jetenzus.blogspot.nl/

zaterdag 27 oktober 2012

#198/365 Herfstvoorbereidingen en


Wij zijn in volle gang met de voorbereidingen voor de herfst: de zomerschoenen naar boven (vergeten foto te maken), de winterjassen naar beneden, tuinslang in de schuur, bladeren in de tuin weg harken.
Dochter 1 deed de voortuin. Ik opperde, om de groene bak ernaar toe te rijden, voor meer gemak. Maar ze ging voor nog meer gemak, en veegde het bladeren-tapijt zonder blikken of blozen de straat op. Ze was ook super-snel klaar. Haha.

En toen ik het in orde wilde brengen, stond er een rode polo op de bladeren-hoop geparkeerd. Tja, toen was ik ook klaar... (-;

En, vandaag heb ik in het AD iets ontdekt, dat ik absoluut op mijn wensenlijst voor Sinterklaas ga zetten: Het boek "Opruimen, dat is (de) kunst!" Een verzameling van hilarische voor-en-na-opruim-foto's. Op de "voor" foto van de omslag zitten alle patatjes nog in het bakje. Geweldig!

donderdag 25 oktober 2012

#197/365 Terugkerende kastjes...

Ik was nog zo blij met de oude wasmachine van mijn moeder, die wij met zoveel moeite hier naar toe hebben gehaald (hij paste niet door de deur, en moest uit elkaar gehaald worden...)., Maar veel hebben we er niet aan gehad... Het begon met een waterplas op de grond van de bijkeuken. Een lekkage... Vervolgens kwam ik erachter dat ik geen ander elektrisch apparaat moest aanzetten als ik een was aan het draaien was, want anders knalde de zekering eruit. En gisteren begaf de waterpomp het, en kregen wij de deur met geen mogelijkheid meer open.

Dus op zoek naar een andere. Nadat wij de afgelopen jaren 2 x pech hadden met een goedkope nieuwe machine, en ook een gloednieuwe Bosch ons direct na afloop van de garantieperiode (!), in de steek liet, dacht ik, kunnen we net zo goed een 2e handse kopen. Maar dan wel eentje van een bedrijf,  gecontroleerd en met garantie.

En ook een mooie aanleiding om de bijkeuken weer eens op te ruimen...

...want achter al deze spullen zitten de waterkraan en het stopkontact...

...en nu kunnen we er weer bij...
En nog een keer vanaf de andere kant - before -

en afterwards... let op: hier met nieuwe wasmachine
Je blijft bezig met de bijkeuken...

En met wasmachines blijkbaar ook. In eerste instantie leek het allemaal heel voorspoedig te gaan. Op internet een leuk model uitgekozen, en een paar telefoontjes verder was alles geregeld. Stipt om 15.00 uur kwam de monteur, binnen luttele minuten was het kapotte model omgeruild met een degelijke tweedehandse Miele. Afsluitend ging de monteur nog even voordoen hoe je hem aanzet. En er gebeurde... niets. Hij checkte het apparaat op alle mogelijke manieren, maar het apparaat - dat hij voor vertrek uit de winkel nog een keer heeft laten draaien - deed helemaal niks. Er zat voor de beste man niks anders op, dan het apparaat weer mee te nemen. Hij beloofde dezelfde dag nog een keer langs te komen met een andere machine. Nou, ergens zag ik wel de humor van het verhaal in... Dus heb ik snel de Patriarch gebeld met de mededeling dat we zojuist ons persoonlijke record in "tempo waarin onze wasmachines kapot gaan" enorm hadden aangescherpt ☺ ☺ ☺

Een paar uur later was hij terug - met dezelfde machine. Toen hij terug was in de zaak, had hij de machine nog een keer aangezet - en toen deed ze het gewoon. Eerder die dag had ik al grappen gemaakt over het feit, dat wasmachines bij ons nooit lang werken, en of er misschien aardstralen in het spel zijn. Dat had hij toen weggewuifd. Maar inmiddels dacht hij ook al dat het bij ons spookt. Uiteindelijk was een kleine kabelbreuk de boosdoener, en dat was snel verholpen. 

Nou, hier ben ik toch heel erg blij mee. Inmiddels heb ik hier een Mount Everest aan vuile was...

En, ook niet onbelangrijk: de monteur nam de oude machine mee, en ook de indesit-machine die wij nog steeds in de schuur hadden staan. 

Mijn moed zit momenteel eigenlijk nog steeds in mijn schoenen (zie eerdere blogberichten), maar vandaag had ik eindelijk toch weer eens het idee dat ik iets heb bereikt.

P.S.: Oh ja, nog bijna vergeten: Ik liet de monteur ook gelijk naar onze droger kijken. Die ik in geen maanden heb kunnen gebruiken. Maar wat schetst mijn verbazing? Hij deed het gewoon! Hij werd warm en draaide. Nou ja! En ik heb maandenlang ons beddengoed over tafels en stoelen gedrapeerd, als het geen "waslijn-weer" was, buiten... Nou, ik hou het erop dat de droger reageerde op "The voice of the master".... 

dinsdag 23 oktober 2012

#196/365 Terug van weggeweest

't was effe stil hier, want in de herfstvakantie was ik elders aan het opruimen: namelijk in het huis van mijn moeder. Om precies te zijn: in mijn oude kinderkamer. En in een heel klein kamertje dat wij "kantoortje" noemen. Waarom weet niemand.

We dachten, dat we flink meters konden maken. Maar dat viel tegen. Ten eerste waren er ook nog vier kinderen (mijn zus heeft er ook twee) die wij bezig moesten houden. En ten tweede bleek het om allermoeijlikst op te ruimen spullen te gaan.

Uiteraard ging het om " papier", maar niet alleen dat. Het was een mengelmoes van documenten, plattegronden, gebruiksaanwijzingen,dagboeken, agendas, notitieboeken - (sommige nog van mijn oma uit 1910 (!). En dan de kaarten - mijn hemel: alle kerst- en verjaardagskaarten die mijn moeder de afgelopen 40 jaar heeft ontvangen. Alle rouwkaarten die na de dood van mijn vader kwamen, met ertussen onbeschreven kaarten, nog in plastic. Brieven die zij op een kladje had voorgeschreven. Kaarten, die zij geschreven heeft, maar nooit verstuurd (vergeten?). En brieven. Brieven van vriendinnen, die ergens in de 60er jaren beloofden, dat ze snel een keer op visite zouden komen (ik heb nooit van die mensen gehoord, laat staan dat ik ze heb gezien). Heel wat brieven en kaarten van recentere datum (ook van mensen wiens namen mij niets zeggen), die steevast met de zin beginnen "weer is een jaar verstreken, zonder dat wij elkaar hebben gezien". Maar de meeste brieven kwamen van een en dezelfde persoon: van mij! Hier keek ik van op! En allemaal met foto's en leuke krantenknipsels. In alle enveloppen zitten ook nog steeds de fotos die ik meestuurde. Mijn moeder had bij een vriendin gezien dat deze voor elk kleinkind een fotoalbum bijhield, en dat wou zij ook gaan doen. Vandaar dat ik ervoor zorgde dat zij altijd pribts kreeg van de leukste kinderfotos. Dat er van de fotoalbums niks terecht kwam had ik al door. Maar dat ze de fotos na het lezen gewoon terugstopte in de envelop en die in een of andere la of schoenendoos mikte, tussen kladpapiertjes, sleutels, oude röntgenfotos, nietmachines, offertes, breipatronen.... Nee, dat had ik niet gedacht.

En gelijkmatig verdeeld in die chaos: eeuwenoude foto's. Letterlijk. De oudste stammen uit 18hondertplotseling. Ik zie familieleden in de eerste en in de tweede wereldoorloog. Mijn Oma in de "roaring twenties" (bescheiden roar, op ons dorpske, hoor). En ook heel veel oude familiefotos, waarvan ik niet weet wie het is, waar het was, en wat voor feest. Wat ongelofelijk jammer dat niemand de moeite nam om even wat namen en data op de achterkant te noteren. Iedereen van die tak van de familie die het zou kunnen weten is inmiddels overleden.

Af en toe dacht ik een makkelijker stuk te pakken te hebben: Een la vol oude enveloppen met een oud bedrijfslogo erop. Nou, dat kan gelijk weg, dacht ik. Ik pak de stapel op om het in een keer in de oudpapierbak te gooien, valt er een oud boekje uit: het familiestamboek uit 1933 waar in krullerig handschrift  steeds de geboortes zijn bijgeschreven... Dus het helpt niet. Elk papiertje moet worden omgedraaid...

Jullie begrijpen dat dit allemaal tergend langzaam ging. En ik ben er nog steeds een beetje duf van. En het zet me aan het denken.

Ik wil die leuke familieschatten bewaren. Maar niet als papieren soep. Ik wil mijn kinderen later niet met zo'n chaos opzadelen. Dit vraagt erom om in een leuk jasje gegoten te worden. Een familiechroniek, en een stamboom...  - En dat zeg ik, die ook nog 30 jaat foto's in moet plakken.

Maar er zijn zoveel dingen belangrijk. Op het moment lijkt het alsof ALLES supersuper belangrijk is. Én urgent. Maar nuchter bekeken ben ik 25 brandjes tegelijk aan het blussen. En ik heb het idee dat ik er geen enkele daadwerkelijk geblust krijg... Ik denk mijn volgende kastje moet maar eens om mijn prioriteiten gaan.

Vandaag heb ik alvast 2 belangrijke (en vervelende) dingen (die niet urgent waren) van mijn to do lijst afgestreept. En morgen eens een overzicht maken waar ik eigenlijk heen wil met mijn leven. (Dat klinkt heel serieus, maar werk verstandig).

dinsdag 9 oktober 2012

#195/365 Tuin & bladeren & buitenspeelgoed


Bij ons ligt het internet eruit. En deze keer heb ik geen idee wat ik moet doen, want googlen naar een oplossing is er natuurlijk niet bij... Ik wordt niet goed bij de gedachte om weer onze dure computerspecialist aan te laten rukken. En ik wordt ook niet goed van de gedachte, om dit moeizaam via mijn foon op te lossen.
Om me eventjes van alles af te leiden, besluit ik vandaag eens flink fysiek bezig te gaan en ik stort me op de tuin. De groene bak was net vandaag geleegd. Dus ik ga harken, vegen, kinderspeelgoed inzamelen, tussendoor wasjes draaien en ophangen. Ik twijfel nog even of het slim is om nu bladeren te harken. Er zal de komende weken nog fiks veel bijkomen... maar ja, wat weg is, is weg. En wie weet of straks alles wel in een keer in de groene bak past...

before

afterwards

zo was het

zo is het nu

kijk...

dit is beter...

zoek de...

verschillen

Inderdaad zit de groene bak in no time bijna vol! Zie je wel! En dan het zandbakspeelgoed. 't Zijn net paaseieren: hoe langer ik kijk, hoe meer kom ik tegen...

Ik mik alles in de lege zandbak...

en vervolgens wordt alles afgewassen

Alles buitenspeelgoed krijgt een sopje

even laten drogen in de zon

en gaat in de speelgoedkist, en vervolgens zet ik alle speelgoed in het speelhuisje.

zo, deurtje dicht, en alles is opgeruimd

Behalve alles wat stuk was. Dat gooi ik in de kliko. (Dat is dan het handige van kastjes doen onder schooltijd: niemand probeerd me tegen te houden ☺).


Ook het meeste van de was droogde gewon buiten. Jiha!

Oh ja, en de Patriarch heeft het internet met een paar simpele muisklikken weer gefikst.... (nou ja...). Wat weer een bewijst dat het volgende gewoon klopt: 51 % van alle problemen lossen zichzelf op.

bijna vol... maar de ervaring leert, dat dit nog voor een groot deel gaat "inklinken"... (gelukkig maar, we moeten er nog twee weken mee doen)






zaterdag 6 oktober 2012

#194/365 Energiekosten vergelijken



Een van de doelen die ik mij dit jaar heb gesteld is: meer inzicht krijgen in onze financien. Toen de kinderen klein waren was het hier zo ongelofelijk druk, dat er ongemerkt een hele traditionele verdeling kwam: Mijn man ging over het geld, de tuin en de auto. Ik deed de kinderen, het schoonmaken, het koken, de was.

Het was een soort van overleven, tot ver in de kleuterjaren. Maar nu zijn de kinderen op een leuke leeftijd, het stof is weer neergedwarreld, en moeders is bezig om in 365 dagen haar leven een andere draai te geven (en het lukt - ondanks tegenslagen - aardig), en nu zijn de geldzaken aan de beurt.

Om ergens te beginnen, verdiep ik mij in de energiekosten. Dat is zo'n vaag iets. Iedereen roept weleens, dat we zuiniger moeten zijn, en "doe de deuren dicht", en "zet de verwarming lager", "koop spaarlampen" etc. etc. Maar wat het je daadwerkelijk oplevert, dat kan niemand me vertellen. Ze zeggen hooguit: reken maar uit, een kwh kost huppeldepup... Nou, en dan was mijn aandacht al weg. Zo'n rekenwonder ben ik niet. Althans dat praatte ik mezelf aan. Maar nu wil ik het weten. Beetje googlen en ik had de juiste informatie.

En ineens kon ik makkelijk zelf uitrekenen wat het kost om water met een waterkoker aan de kook te brengen. Verbazingwekkende 2,5 cent per keer. En ik had al bijna besloten, dat een fluitketel vele malen goedkoper is. Interessant. Op de website van Essent vindt ik nog meer handige informatie: De droger kost per keer ca. 50 cent. Gemiddeld schijnen huishoudens 'm voor 210 Euro per jaar te gebruiken (tja, de onze is nog steeds kapot, en ik denk langzaam, dat we dat beter zo kunnen laten...). De verwarming een graad lager levert per jaar 100 Euro op. Apparaten niet meer in Standby laten staan bespaard je 95 Euro op jaarbasis. Nou, dit vindt ik nuttige informatie. Dan weet je tenminste waarvoor je het doet.

En hoe zit het met ons verbruik? Hierover hebben we data. Per jaar verbruiken wij iets van 4800 kwh stroom. En 595 m3 gas. Ik vindt een vergelijkingstool, en ik zie dat ons verbruik tamelijk gemiddeld is. Mooi. Maar het kan natuurlijk altijd beter.

En wat kost nou eigenlijk een kwh en een kubiekmetertje gas? Nu wordt het erg vaag: ik kom terecht in een bos van informatie, waar elk onderdeel separaat is vermeldt, BTW, netwerkkosten, etc. En je kunt kiezen hoelang je de tarieven vast kan leggen. Ik knipper met de ogen. Hallo? Dit is toch iets voor hypotheken en rentepercentages... ? Passen ze dit ook al op de energiekosten toe (ik merk dat ik er echt uit ben geraakt...). Pas op een energieleverancier-vergelijkingssite wordt het wat helderder. Hier zie ik ook waar de stroom van de diverse energieleveranciers vandaan komt. Superinteressant: kole, biobrandstof, zon, wind of atoomkracht.


Wij hebben trouwens dagstroom en nachtstroom. Vooral in het begin heb ik er erg op gelet. Maar de motivatie verdween in de loop van de tijd een beetje, omdat ik niet wist waarvoor ik het deed (= wat het opleverde). Maar nu ik toch bezig ben, - en eindelijk de bedragen weet - reken ik het ook even uit. O.k., wij  besparen elke maand 7,- Euro met de nachtstroom. Kijk, daar doe ik het voor!

En hurra, ik kom ook ergens de info tegen wanneer het loont om met dag- en nachtstroom te werken, i.p.v. eenheidsstroom: Als je minimaal 40 % van je stroomverbruik in de nachstroomperiodes weet te leggen, dan loont het. Ik trek weer mijn rekenmachine tevoorschijn (zei ik dat ik geen rekenwonder ben? Valt blijkbaar nog mee, hoor ☺), en kom erachter, dat wij maar liefst 48 % van onze stroom als nachtstroom gebruiken. Kijk, dat soort informatie stimuleert mij om de was en de strijk vooral in het weekend te doen, en de vaatwasser op een tijdstip na 23.00 uur te programmeren.


En dan eens kijken wat de verschillen zijn tussen de energieleveranciers. ik zie dat er een aanbieder is, waar wij per jaar zo'n 240 Euro kunnen besparen, en als wij nu wisselen krijgen wij 145,- Euro korting. We moeten dat nog even checken, maar dit klinkt niet gek... To be continued.







vrijdag 5 oktober 2012

#193/365 Een tussenoplossing...

...om een hoekje leeg te maken.

dit hoekje namelijk. Deze dozen wil ik nu eindelijk van de vloer af hebben. En wel nu. 
De lege dozen gaan naar de schuur. De plasticbox gaat naar boven. En wat doen we met de rest...?

Nou, mijn oog valt op de bovenkant van de kast. Dit ziet er niet uit. En de ruimte kan efficienter gebruikt worden. 

We zoemen effen in: Wat een allegaartje. En alles ligt onder een dikke laag stof.  Op de foto zie je het niet zo goed, maar geloof me: het is écht een dikke laag stof.

Ik haal eerst eens alles van de kast af en leg het op de sofa. De stofvlokjes dwarrelen om me heen alsof het sneeuw is...

Effe een detail van de kandelaar. Erg he? De nep-klimop krijgt een douche...
Zei ik toch: stof. Heeel veel stof. Hoe krijg ik dit schoon? Uiteindelijk heb ik een natte theedoek  om een grilltang gewikkeld. En dat werkte
De barometer is eigenlijk wel leuk, die zet ik in de boekenkast. De lampion-stangen (daaar waren ze dus....) zet ik daar neer waar ik de afgelopen jaren tevergeefs naar heb gezocht. De lampionnen... hm, moet ik overleggen met de dames. Het naam-treintje verhuist naar een kinderkamer. Er gaat niet veel weg. Het is met name schuiven.

Deze dozen kunnen er nu prima staan. De wereldbol en de kandelaar  zet ik terug. Daar heb ik zo gauw geen andere plek voor. 

Nog niet alles is optimaal weggewerkt. Maar, dit stukje vloer heb ik in ieder geval terugveroverd. ☺