...het lijkt wel alsof ik in een "again" fase zit. En omdat het plekken betreft, die ik al gehad heb, vindt ik het dan niet eerlijk om erover te bloggen, want, "nu zou ik het toch geleerd moeten hebben?".
Maar wat wel zo is: de herhaalde klussen gaan telkens stukken sneller dan de eerste keer.
De afgelopen week heb ik dus de koelkast, de bijkeuken en de jashaken overnieuw gedaan. Ik heb weer een washy mountain van heb-ik-jou-daar weggewerkt. Wel kleiner dan de vorige keer, hoor. Die was wxceptioneel.... En gisteren dan alle strijk gedaan! Met de gedachte aan de laatste (strijkvrije) was die in de tuin hing te wapperen doorstroomde mij, een voldaan gevoel "ik ben helemaal bij met de was!". Op het aanrecht in de bijkeuken een gapend gat, Yes! k wou net de kratten naar boven brengen, valt mijn oog op de volle wasmand. Pardon, vol?? Heb ik een deja vu? Neui, hij is vol. Het blijkt dat dochter 1 gehoor heeft gegeven aan mijn vriendelijk verzoek, om haar kamer op te ruimen. Dochter een is al best netjes van zichzelf. Maar ze kwam heel wat kleren tegen, - onder haar bed.... Ah. Maar het ziet er keurig uit. Alle knuffels zitten in't gelid, het bureau netjes. Kan ik zo met de stofzuiger doorheen.
Maar dan de kamer van dochter 2 ... Ik was een paar dagen heel druk met andere dingen, maar dat het dan gelijk zo uit de hand loopt... De knuffels, barbies, sminkspullen en kleren (gedragen en niet gedragen) liggen kniehoog. Het bureau ligt bedolven onder een berg Donald Ducks, nog meer kleren, kettingen en puzzels. Op bed liggen nog meer knuffels, 3 (!) pyamas. En dat is al een verbetering, want de stapel kranten die zij gebruikt hadden om een eigen krant te maken (die trouwens erg leuk werd), ligt op mijn verzoek (ik kon het raam niet meer bereiken) nu in de prullenbak.
Tja, ze moet het toch zelf uitzoeken. Maar ik wil nú stofzuigen, dus pak ik een paar bakken en kratten en mik alles erin. Dat gaan we zondag samen uitzoeken. In no time wordt het vloeroppervlak weer zichtbaar. Even later geldt hetzelfde voor het bureau. Dit wordt vervolgd...
En we moeten nodig een ander systeem hebben voor de gaat-nog-een-keer-kleren kinderkleren. Die kwamen eerst in een apart mandje, maar we vergaten er steeds in te kijken, terwijl er steeds meer bijkwam. En als we er een keer wat uitpakten, dan bleek aan de ontbijttafel, dat er toch een grote vlek op het shirt zat, of de broek groene knieen had.... Toen veranderde ik de regels: alles ging nu in de grote wasmand, en ik beoordeel de volgende dag (bij daglicht!) wat gewassen wordt, en wat teruggaat naar de kast. Beter systeem, maar vrij regelmatig kwam ik tot de conclusie, "dit had nog best een keer gekunt, maar het is nu helemaal gekreukt/heeft te dicht naast echt vies kledingstuk gelegen...
Hoe lossen jullie dit op?
Maar wat wel zo is: de herhaalde klussen gaan telkens stukken sneller dan de eerste keer.
De afgelopen week heb ik dus de koelkast, de bijkeuken en de jashaken overnieuw gedaan. Ik heb weer een washy mountain van heb-ik-jou-daar weggewerkt. Wel kleiner dan de vorige keer, hoor. Die was wxceptioneel.... En gisteren dan alle strijk gedaan! Met de gedachte aan de laatste (strijkvrije) was die in de tuin hing te wapperen doorstroomde mij, een voldaan gevoel "ik ben helemaal bij met de was!". Op het aanrecht in de bijkeuken een gapend gat, Yes! k wou net de kratten naar boven brengen, valt mijn oog op de volle wasmand. Pardon, vol?? Heb ik een deja vu? Neui, hij is vol. Het blijkt dat dochter 1 gehoor heeft gegeven aan mijn vriendelijk verzoek, om haar kamer op te ruimen. Dochter een is al best netjes van zichzelf. Maar ze kwam heel wat kleren tegen, - onder haar bed.... Ah. Maar het ziet er keurig uit. Alle knuffels zitten in't gelid, het bureau netjes. Kan ik zo met de stofzuiger doorheen.
Maar dan de kamer van dochter 2 ... Ik was een paar dagen heel druk met andere dingen, maar dat het dan gelijk zo uit de hand loopt... De knuffels, barbies, sminkspullen en kleren (gedragen en niet gedragen) liggen kniehoog. Het bureau ligt bedolven onder een berg Donald Ducks, nog meer kleren, kettingen en puzzels. Op bed liggen nog meer knuffels, 3 (!) pyamas. En dat is al een verbetering, want de stapel kranten die zij gebruikt hadden om een eigen krant te maken (die trouwens erg leuk werd), ligt op mijn verzoek (ik kon het raam niet meer bereiken) nu in de prullenbak.
Tja, ze moet het toch zelf uitzoeken. Maar ik wil nú stofzuigen, dus pak ik een paar bakken en kratten en mik alles erin. Dat gaan we zondag samen uitzoeken. In no time wordt het vloeroppervlak weer zichtbaar. Even later geldt hetzelfde voor het bureau. Dit wordt vervolgd...
En we moeten nodig een ander systeem hebben voor de gaat-nog-een-keer-kleren kinderkleren. Die kwamen eerst in een apart mandje, maar we vergaten er steeds in te kijken, terwijl er steeds meer bijkwam. En als we er een keer wat uitpakten, dan bleek aan de ontbijttafel, dat er toch een grote vlek op het shirt zat, of de broek groene knieen had.... Toen veranderde ik de regels: alles ging nu in de grote wasmand, en ik beoordeel de volgende dag (bij daglicht!) wat gewassen wordt, en wat teruggaat naar de kast. Beter systeem, maar vrij regelmatig kwam ik tot de conclusie, "dit had nog best een keer gekunt, maar het is nu helemaal gekreukt/heeft te dicht naast echt vies kledingstuk gelegen...
Hoe lossen jullie dit op?
