woensdag 12 december 2012

Hoe overleef je kerst in tijden van crisis... ? 16 geweldige tips...

Van opruimen is hier de laatste tijd niet veel van gekomen. De kinderen waren een paar keer ziek - en dan ook nog allebei tegelijk. (Het schijnt te heersen). Maar met beide dames thuis heb ik hier echt een rien-ne-va-plus... En juist nu heb ik het zo druk.

Maar ik heb wel een paar handvaten hoe ik de kersttijd doorkom zonder enorm te moeten stressen of al te grote uitgaven. En dat wil ik graag met jullie delen:


Volgend weekend komt er weer een beetje lucht om verder op te gaan ruimen. Maar eerst ga ik een paar van bovengenoemde tips in de praktijk brengen, - te beginnen met stevig snoeien in mijn to-do-lijsten...

I'll be back! 

vrijdag 7 december 2012

#208/365 ... El is nu natur-El..

Ik heb het over dit project - het stoppen met haren verven. Vlak voor Pasen ben ik ermee begonnen. Of beter gezegd, ben ik ermee gestopt. Even kort samengevat hoe het in z'n werk ging: In het begin heb ik ervoor gekozen om eerst nog een paar keer bij de kappers academie (uitstekend advies!) hightlights te laten zetten, om niet maandenlang met zo'n verschrikkelijke streep te moeten lopen. Dat werkte perfect, totdat ik dacht, dat ook "de-kapper-om-de-hoek" highlights kon zetten (voor een aanzienlijk lagere prijs). Dat met die lagere prijs klopte, maar ik zat wel met een oranje kop. Dat gebeurde toevallig midden in de periode waar de voetbalgekte Nederland beet had, - wat ik op zich wel heel grappig vond. Maar nog grappiger vindt ik het als dat soort grappen zich niet op mijn hoofd afspelen. Dus dat werd opgelost met lowlights, - ook dat werkte perfect, (en ik was weer een ervaring rijker....),

Vervolgens was het idee, dat ik er elke maand 1 cm af zou laten knippen, en dan na 6 knipbeurten helemaal van de laatste geverfde stukken af zou zijn.

Nou, dat proces heb ik ondertussen enorm afgekort, hoor - de kapster (die helemaal ingewijd is in mijn proces) zei de vorige keer, dat het ook in een keer af kon. Na een korte berekening in mijn hoofd, dat ik op die manier minst 70 Euro kon uitsparen knikte ik ja.

En El is nu dus natur-El!

Met het tijdelijke side-effect dat ik nu een heel kort kapsel heb, dat zoooo kort is... nou, zo kort heb ik het sinds vroegste babyjaren niet gehad. Elke keer dat ik langs een spiegel kom, dan schrik ik en ik heb de neiging net als die mevrouw uit de auto-reclame te gaan jengelen "it's so not me". Ik dacht vroeger altijd, dat kort haar makkelijk is. Nou... niet als je krullen hebt, hoor. Hoe korter mijn haar, hoe kleiner de krullen, - en hoe meer mensen aan mij vragen of ik een permanent heb. En dan zeg ik 'nee' - maar ik zie ze denken "ze liegt!"

Tja, en die krullen hebben een eigen leven. Als ik opsta, dan ziet mijn haar in het gunstigste geval eruit als dat van die rare gozer van Seinfeld:

... de gozer rechts dus...
Er moet dus iedere keer "iets aan gedaan" voordat ik uit huis kan. Gelukkig is het mutsenseizoen...  

Maarrre, hoe zit het nu met de kleur? Wat kwam er tevoorschijn? Uitgaande van de hele lichte streep uitgroei, die ik maandelijks weg moest werken, was ik er heilig van overtuigd dat ik voortaan als sneeuwwitje door het leven zou moeten gaan... maar dat valt reuze mee. Waarschijnlijk leek het zo, omdat het contrast met de donkere haarkleur die ik gebruikte zo groot was. Het resultaat valt mij in elk geval reuze mee. Aan de voorkant is het wat grijzer, aan de achterkant bijna de originele kleur. Wie had dat gedacht? Ik vindt het ook wel wat van dat peper-en-zout effect hebben, waarvan ik dacht dat dat voorbehouden was aan mensen die van nature zwart haar hebben/hadden. 

Vandaag kreeg ik toch maar een mooi compliment: dat ik erg doortastend uitzie, zo met dat korte haar. "Maar ik BEN toch niet doortastend" riep ik verbaasd. "Dat ben je wel" kreeg ik te horen. Oh, zou het dan toch beginnen te werken, mijn "year of change"? Nou, ik teken ervoor ☺

donderdag 6 december 2012

#207/365 ... en weer verder

Nee hoor, ik ben niet gestopt, hoor! Het waren effentjes roerige tijden in huize inhaalslag, zodat er wat minder werd opgeruimd - iedere keer een klein beetje, tussen de bedrijven door - , en het bloggen helaas even net teveel voor me was. Maar ik merk wel dat het beter gaat mét bloggen. Nu is dus Sinterklaas goed en wel achter de rug. En aan de bizarre overuren van de Patriarch komt hopelijk binnen zeer kort ook een einde. En we zullen hopen dat dochter 1 + 2 gauw weer helemaal hersteld zijn van de heersende griep (waar vooral dochter twee een knipperlicht-infectie van leek te hebben). Dus er is weer land in zicht en ik roep: we gaaaaan ervoor, we gaan dooooor.

Hier een korte samenvatting van de ongeblogde kastjes van de afgelopen tijd:

- de zomerdekbedden zijn (eindelijk) op zolder (en we kunnen de twee stoelen in de slaapkamer weer gebruiken waarvoor ze bedoeld zijn: onze kleren)
- een hele tas verkleedkleren (die wij alleen in de zomer nodig hebben) zijn op zolder
- een hele doos met oude foto's is uit de woonkamer naar de overloop gegaan
- een mapje op de PC is weer netjes
- mijn diverse inboxen maak ik regelmatig helemaal leeg (!) en mijn nieuw systeem waarbij ik lopende zaken in het mapje lopende zaken stop werkt ook Hooray (- dit is echt een milestone, hoor)
- de papieren (zou eigenlijk in een horror-schrijfletter moeten worden geschreven) heb ik alweer twee keer doorgevlooid, en is nog steeds op "niet-vanzelf-omvallende-stapelhoogte" (dit is al echt heel goed voor mijn doen, ook al zeg ik het zelf ☺)
- ik heb de bijkeuken alweer een aantal keren "getweaked" (en het mag alweer, maar dat even terzijde...)


Dus we gaan er weer vol tegenaan. En ook snel effe kijken hoe het met mijn medestanders gaat...