Als ik het niet zo gruwelijk vond, dan zou ik me erover verbazen, want: het is werkelijk niet te beschrijven hoeveel weerstand zo'n stomme belastingaangifte bij mij oproept. En dat terwijl ik dol ben op dingen netjes bijhouden. Bij voorkeur in excel. Ik hou er ook van om dingen netjes en geordend te bewaren... (ja, in theorie dan, hé? Ik blog hier immers niet voor de lol...).
Maar bij de belastingaangifte houdt bij mij alles op. Je kunt het me uitleggen, je kunt het me laten zien. Ik snap het ook. Maar vervolgens lost de "snap" zich op in... niets. En dan weet ik het ook echt niet meer. Wat zeg ik. Zou gauw de belastingaangifte ook maar om de hoek komt kijken, durf ik al niet meer in de buurt van mijn bureau te komen. Al weken van tevoren belanden alle ook maar halverwege officieel uitziende brieven op een stapel (al dan niet geopend), om daar te wachten tot het perfecte moment komt. Het moment waar ik tegelijkertijd zin én genoeg tijd heb om de hele stapel weg te werken. En dat moment wil en wil maar niet komen. Wat wel komt is visite. En dan niet zomaar visite, maar "visite-die-nog-niet-eerder-is-geweest", waar wij de schijn nog een beetje proberen op te houden. En dan belandt de hele stapel in een krat en op de slaapkamer. Om daar verder te wachten op het perfecte moment.
Nu heb ik mezelf heel streng toegesproken, dat het vrijdag (vandaag dus) echt af moet zijn. Hoe-dan-ook!!! Al maandag begon het en kwamen alle denkbare en ondenkbare uitsteltechnieken in actie. Dan vindt ik ineens dat de WC een beurt moet hebben. Een grooote beurt. En het beddengoed moet gewassen. Dat had ik in principe vorige week al gedaan, maar, hey, de zon schijnt, het kan mooi buiten drogen, en ik kan de belasting nog een beetje uitstellen. Nou, en ga zo maar door. Nadat ik verjaardagscadeautjes voor mensen had gekocht, die pas eind april jarig zijn, ons bij een andere apotheek heb aangemeld (die eigenlijk te ver weg ligt en niet op de route, maar het hield me weer bezig) heb ik nog even de ramen van de buren gezeemd... en toen viel me niks meer in. En ja, dan zat er niks anders op dan aan de slag te gaan.
Uiteindelijk heb ik samen met de patriarch de meeste papieren bij elkaar weten te snorren, downloaden en printen. Sommige jaaropgaven etc. bleken niet te bestaan. Dus googlen, zoeken en bellen wat je ervoor in plaats moet nemen ("De eerste bankafschrift van het jaar kan ook? Echt waar? Okeee... en waarom moet het met de andere jaaropgaven dan zo moeilijk?). Zucht en nog eens zucht.
Toen het net een beetje liep (ik ga hier niet het woord flow gebruiken, hoor. Dat bewaar ik voor leukere activiteiten) begon meteen de printer moeilijk te doen, en wilde alleen nog maar elke 2e regel printen.
Hoe dan ook. Volgens mij ben ik er ongeveer. Zucht en nog eens zucht.
Trouwens, je moet eens proberen bij google de woorden "Horror belastingaangifte" in te tikken en dan naar plaatjes te zoeken. Dan komen er allerhande interessante plaatjes bovendrijven. Zie onder een selectie van de leukste.
P.S.:
En mochten jullie nu vol medelijden roepen: mens, neem toch iemand in dienst die de aangifte voor je doen. Eh..., ja, die hebben wij. Moet je nagaan hoe erg ik dit - desondanks - vindt.