woensdag 30 januari 2013

#223/365 Leuke documentaire "Overal Spullen"

Op de blog van ontrommelen zag ik een link naar een fascinerende documentaire: Een jonge vrouw, moeder van een kind van 1,5 schrikt van de hoeveelheid spullen die zich in haar huis hebben opgehoopt. Natuurlijk zit ik als als opruimer op het puntje van mijn stoel.



De jonge vrouw heet Judith van der Leeuw, en ze neemt het besluit om te tellen hoeveel dingen zij eigenlijk heeft. En ze maakt er tegelijkertijd een documentaire over. Het blijkt in huis niet te kunnen, dus ze verhuist alles wat zij heeft naar een loods, en spreid alles op de grond uit en brengt in kaart wat zij heeft. Dat doet zij grondig.  Elk nog zo klein ding wordt voorzien van een nummersticker. Zelfs de kerstboomhangers en de paperclips. Alles wordt op de vloer uitgebreid en in kaart gebracht. Terwijl zij probeert haar hoofd om het feit te wikkelen dat zij van een groot deel van de spullen nog niet eens weet hoe zij in haar huis terecht zijn gekomen gaat zij op onderzoek uit hoe het komt dat mensen tegenwoordig zoveel spullen (nodig) hebben. Ze leest boeken over het onderwerp en interviewt diverse deskundige, die fijntjes uit de doeken doen dat de consumptiedrang wordt aangewakkerd door de economie: Er worden verlangens gewekt en behoeftes gecreeerd, om de mensen zo ver te krijgen om nieuwe dingen aan te schaffen. Tegelijkertijd worden apparaten expres zo gebouwd dat zij maar een beperkte tijd meegaan en vervolgens niet meer te repareren zijn. Printers worden zelfs zo geprogrammeerd dat zij na een bepaald aantal prints stukgaan. Heel veel van Judiths spullen zijn zelfs stuk, incompleet, lelijk of dysfunctioneel. En toch maalt zij er niet over om ze weg te doen. En ondertussen telt en stickert zij maar door. Zij is wel zuinig moet ik zeggen. Ik gooi ook niet gauw iets weg, maar een toetsenbord met kapotte toetsen en een stofzuiger die nog maar met plakband aan elkaar hangt zou zelfs ik niet bewaren.



De hele film door wachtte ik met smart op het moment dat zij begint spullen weg te doen. Dat zij zegt: en nu is het klaar: 15 handoeken zijn genoeg, ik doe er 30 weg... dat soort werk. Maar het moment komt niet. De spullen blijven maar liggen in de loods. Alles komt onder een laag stof te zitten, sommige dingen gaan zelfs stuk. Ondertussen slapen zij op geleende matrassen in een leeg huis. Als ik de lege ruimtes zie denk ik: maak gebruik van deze unieke kans: knap de vloeren op en ga de boel schilderen. Maar nee. Ze koopt een nieuw boek over het fenomeen "blijven kopen". Uiteindelijk betrapt ze zichzelf erbij dat zij op een moment dat zij zich ziek en zielig voelt als magnetisch aangetrokken naar de Hema loopt om bestek en schuursponsjes te kopen. Terwijl eerder te zien was dat zij al genoeg bestek had voor een heel weeshuis. Ze had alleen even naar de loods moeten lopen om het op te halen... Het gaat dus niet altijd om het "iets nodig hebben" of  "denken iets nodig te hebben". Het gaat vaak alleen om troost.

Judith weet de vinger heel goed  op de zere plek te leggen. Ik zou dolgraag een vervolg van deze documentaire zien. Heeft zij de kapotte stofzuiger en de rammelende koelkast uiteindelijk weggedaan? Heeft zij nu minder spullen?

Maar misschien wil ik nog liever zien wat voor een film zij zou maken over een soortgelijk thema, dat mij al een tijdje aan het hart ligt: Het feit dat steeds meer mensen kampen met overgewicht en serieuze gezondheidsklachten omdat zij teveel eten. Maar tegelijkertijd zijn elders op de wereld voedseltechnici bezig om voedsel te ontwikkelen met als enig doel om er zoveel mogelijk van te verkopen. Ze gaan eindeloos aan  smaakcombinaties sleutelen, totdat het eten zo verslavend en tegelijkertijd zo weinig verzadigend is dat mensen maar door blijven eten. (zie boek: Laat je niet volvreten van Kessler & Kessler).

Bij (teveel) eten begint het ook vaak met troost. Net zoals het zogenoemde "funshopping" ook veel troostshopping is. En het goed gevoel verdwijnt heel snel. En het wordt gevolgd door spijt en buikpijn. Het vervelende is dat je met je verstand wel weet dat je het anders wil. Maar als je verslaafd bent, dan is je zelfbeheersing foetsie. In ieder geval op de lange termijn.

Eet- en koopverslaving: er is onmiskenbaar een link. Ik zag zelfs een verbijsterende overeenkomst met een eetstoornis. In een van de reacties op de website van Judith van der Leeuw vraagt iemand zich hardop af, hoezo hij of zij steeds spullen koopt, - om ze vervolgens weer weg te gooien. Hij/zij zit dus niet met teveel spullen in huis. Maar heeft wel een probleem. Dit lijkt toch wel heel erg op het ziektebeeld boulimia... Ook hier heeft iemand een eetverslaving - maar eentje die niet tot overgewicht lijdt. Frappant!

Je wordt gewoon manipuleerd, verslaafd gemaakt  - voor economische winst. Als je het nuchter bekijkt - waanzin.

http://www.uitzendinggemist.nl/programmas/8003-overal-spullen     of probeer deze link:

http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1206453

6 opmerkingen:

  1. Bedankt voor je mooie stukje. En die uitzendingen ga ik zeker ook bekijken.Zelf ben ik ook gefascineerd door deze onderliggende patronen van bewaren/teveel kopen en teveel eten.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, niet waar? Ik heb ook het gevoel dat er een nieuw bewustzijn voor nodig is, om niet gemanipuleerd te worden...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb de docu ook gezien, kreeg het er Spaans benauwd van... ieder mini legoblokje werd gelabeld. nou ja.. tis maar waar je zin in hebt. en idd, het is de bedoeling dat we zoveel mogelijk en zo vaak mogelijk kopen. kopenkopenkopen, ik word er niet goed van. goed om je te realiseren waar je mee bezig bent. maar dat veel mensen zich dat niet realiseren, dat is wel duidelijk. leuk blog!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. *bloos* dankjewel!

      Tja, ik kan voor hele rare ideeen enthousiast worden. Maar geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om mijn spullen te gaan tellen. En trouwens - ik wéét gewoon dat wij op veel en veel meer zouden uitkomen dan haar 15.734 (of wat was het) dingen...

      Verwijderen
  4. Wat leuk dat je dit hebt gedeeld.
    Heel erg interessant dit. Ik heb de documentaire nog niet gezien.
    Ook heel interessant die vergelijking met eetverslaving.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik heb de docu ook gezien maar had wel een beetje hetzelfde gevoel....wat na de telling?
    Ze nam gewoon alles terug mee?
    Ik zit ook te wachten op het vervolg eigenlijk....
    Maar ik vond het eigenlijk schrikbarend om te zien wat een mens allemaal bij elkaar krijgt
    door te kopen...
    liefs

    BeantwoordenVerwijderen

Hey, wat leuk! Een reactie!!