#199/365 Werkplek opruimen

Soms schiet het zo lekker op achter de naaimachine, dat ik helemaal green zin heb in mijn werk te onderbreken. Zelfs niet om eventjes de garen-rolletjes weer weer terug te leggen. Of wat afknipsels weg te gooien. En voor je het weet, stapelt zich van alles en nogwat op.

Poeh, zo kan ik ook niet meer werken... Dus aan de slag. De spelden terug in het speldenkussen, het garen in de garendoos... Er liggen wat elastiekjes en stukjes klittenband. Maar omdat ik mijn lades inmiddels zo superhandig heb ingedeeld is het een fluitje van een cent. Wat verdwaald kinderspeelgoed. Een stift zonder dopje. Ook van de kids. Pennen, daar heb ik een vak voor. De scharen komen in't bakje. Het kleine stukje stof bij de andere kleine stukjes stof. (Ik durf geen foto te nemen van mijn stoffen, hier moet ik nog moed voor verzamelen...). Drie volledig uitgerolde centimeters (ja, dan wordt het rommelig). Een stuk patroonpapier, met daarop een leuk klein patroontje. Dat knip ik gelijk uit, en schuif het in een showtas. Even later denk ik, dat is nog niet duidelijk zo. Ik maak een tekening van het eindproduct, en doe die erbij. Dat is beter. Zo kan ik het ook nog eens terugvinden.

Tot grote vreugde kom ik ook mijn hoek-uitdeukertje weer tegen (het heeft vast een officiele naam, maar daar kom ik even niet op).

Tussen al de zooi liggen ook nog twee sokken. Die zijn al weken klaar, - op het draden wegwerken na(!) op de een of andere manier zit ik er telkens vrezelijk tegenaan te hikken. Maar: there is no time like the present. Dus pak ik een stopnaald (lag ook in de hoop), en maak het af. Werkje van niks, natuurlijk ☺

voila, mijn sokken.

Alle afgeknipte draadjes en stukjes stof gooi ik in't afvalbakje... die meteen vol is tot de rand.

deze mag ook weer eens geleegd.

Effe leegmaken dus. Blijkt dat de kliko nog aan de straat staat. En hij is zelfs nog niet geleegd. Ik loop dus terug om het bakje te halen. Kan dat nog mooi mee. In het voorbijgaan zie ik dat de kliko van de buren nog gewoon op z'n plek staat. Ik til even het deksel op. Vol. Ze zijn hem vergeten aan de straat te zetten. Die neem ik dus ook even mee naar voren. Heb ik gelijk mijn goede daad van vandaag gedaan ☺

En kijk, zo ziet het nu uit.

En binnen zeer kort zijn dan ook de stofbergen... aan de beurt.  Die MOET ik nu echt gauw eens aanpakken. Het is nu al heel krap hier. Straks hebben we in december nog maar een optie over voor de plaatsing van de kerstboom: ondersteboven hangend onder het plafond...

Maar nu eerst genieten van mijn opgeruimde werkplek - en bij voorkeur even aanwennen, om het elke dag weer in deze staat terug te brengen...

P.S.:  Voor wie ook gek is op stofjes: Op de blog van Jet en Zus kun je momenteel een hele leuk stofje als giveaway winnen. Kijk zelf op http://jetenzus.blogspot.nl/