Nu het besluit genomen was.... was het eigenlijk ook zo gebeurd: ik had alles in een mum van tijd naar boven gebracht. En nu dat de dozen - waar toch altijd een waas van stil verwijt omheen hangt - uit het zicht zijn, hebben we weer ruimte, en kunnen we in de woonkamer weer ontspannen.
En heb ik ook niet meer steeds het gevoel dat ik iets moet uitleggen als iemand binnenkomt (ja, het is zo, we hebben recentelijk het huis van mijn moeder leeg moeten halen...).
Nu staat het boven wel weer proppie vol. Maar ja, we leven voornamelijk beneden.
En de attente lezer weet van mijn vorige blogs, dat ik de overloop al meerdere keren leeg heb geruimd. Zelf moet ik ook onthouden dat dit allemaal nieuwe dozen zijn, die nog uitgezocht, weggegeven en op Marktplaats gezet moeten worden. Het lijkt een beetje dweilen met de kraan open. Maar dat is het niet. Het einde komt echtwel in zicht.
 |
| dit was al te verbeterde versie (zie blog van een paar dagen terug) |
 |
| nu kon ik hier de weer de twee ladekasten neerzetten - die stonden "dubbel geparkeerd" voor de boekenkast. |
 |
| Lok- en naaimachine en het koffertje zijn nu ook boven. In het klapkrat zit "te sorteren papier" Links zie je nog net een van de ladekasten van de foto's boven |
 |
| Ziezo. Alleen het krat met "achterstallig papier" staat er nog. |
Wat zou het heerlijk zijn om twee extra kamers te hebben: een kantoortje en een naaikamer. Deur dichttrekken. Klaar.
Volgens mij heel verstandig om de dozen uit de huiskamer te halen.
BeantwoordenVerwijderenEr elke dag tegenaan kijken is niet echt bemoedigend.
En rommel trekt rommel aan is mijn ervaring. Wanneer in mijn huis de kleefplekken weer vol liggen dan wordt er alleen maar makkelijker iets bijgelegd. En wanneer ik begin met opruimen, gaan man en kinderen ook opruimen.
Rommel nodigt blijkbaar niet uit om op te ruimen, heel jammer is dat. Toch iets niet goed gegaan bij de ontwikkeling van de mens ;-)
Goede keuze meid. Een ruimte met rust heb je gewoon nodig. Nu kun je er zelf voor kiezen om een doos naar beneden te halen en er aan te beginnen en toch lekker rust in je kamer als je het nodig hebt. Ik zou zeggen plan voor jezelf iedere dag of week een momentje in dat je een doos doet of een gedeelte van een doos. Dan blijft het ook niet zo lang boven je hoofd hangen. Het moet toch gebeuren, maar leg jezelf niet te veel op, want dan gaat het je tegen staan en heb je er helemaal geen zin meer in. Dat is ook niet de bedoeling. Succes meid het gaat vast allemaal goed komen.
BeantwoordenVerwijderenMisschien is het fijn voor jezelf om bij te houden hoeveel je al gedaan hebt. Als je dan even een dipje hebt kun je zien hoeveel dozen enzo je allemaal al weggewerkt hebt. X