vrijdag 17 januari 2014

#256 Kleine stapjes in de goede richting

Drukdrukdruk. Zo druk, dat ik letterlijk vaak niet weet waar ik moet beginnen. Het loopt ook allemaal niet zo lekker... Zelf ben ik nog lang niet weer fit. En er komt bij dat een aantal klasgenoten een van mijn kinderen het leven zuur maakt. Dus we praten nu heel veel. Plus allemaal gesprekken met school. Een cursus regelen om haar steviger in haar schoenen te laten staan. Ook moet er nog een dyslexietest geregeld worden. En ook dat gaat gepaard met heel veel telefoontjes, papierwerk, en nog meer telefoontjes. En elk telefoontje brengt meer werk met zich mee, in de vorm van formulieren en verwijsbrieven die geregeld moeten worden. 

Dat allemaal tussen het brengen en halen door: school, sport, speelafspraken, feestjes, tandarts, muziekles, orthodontist (dat is op de een of andere manier allemaal niet in de buurt...). En natuurlijk al die werkstukken, spreekbeurten en toetsen waarvoor getypt en geleerd moet worden. En nu begrijp ik dat er ook nog een cito-voorbereiding komt, die ook nog thuis gemaakt moet worden. Volgende maand heb ik waarschijnlijk twee beugelkindjes. En de zelfverzekerdheidscursus er nog bij.

En als ik hier thuis om me heen kijk, en de troep zie. En al die dozen die ik nog uit moet zoeken en op Marktplaats zetten... En al die kleefplekken hier in huis... Dan zijn wij nog bezig met een grote verbouwing in het huis van mijn moeder (helemaal niet in de buurt) waar mijn man dagen achter elkaar aan het klussen is. En natuurlijk komt ook hier het nodige regelwerk bij kijken (veel telefoontjes, papierwerk). En dingen die mis gaan: belangrijke brieven die in de post verdwenen zijn zorgen voor vertraging en nog meer telefoontjes en uiteindelijk mocht het hele papierwerk overnieuw.... Grrr. 

Ik heb gisteren eens rustig door mijn nieuw notitie-systeem gebladerd. Let op: een fantastisch werkend systeem! Ben sindskort verlost van de eeuwige gele papiertjes! Hierover morgen meer!! Bijkomstigheid van dit systeem is dat ik nu heel veel overzicht heb. Hierdoor wordt zichtbaar dat ik het veeeeeel te druk heb. Het is echt teveel. En de conclusie is, dat ik mijn werk (jahaa, ik werk tussendoor ook nog) heel sterk terug ga schroeven. Eerste prioriteit zijn nu de kinderen. Dan komen de financiën, dan ons huishouden, de verbouwing aansturen, dan stukje bij beetje de dozen. 

En ik heb bedacht dat ik de troep nu allemaal uit de woonkamer wil hebben. Het is zo iets van demotiverend om alles steeds in het zicht te hebben... Dan liever alles boven of in de schuur, en af en toe een doos tevoorschijn halen en die wegwerken... to be continued. 

Voor nu heb ik in ieder geval alvast een kleine verbetering doorgevoerd: Deken kussen en knuffel zijn weer terug naar hun eigen plek. In de witte bak zitten oude spijkerbroeken die ik nog moet "slachten" (lees: leuke details uitknippen). Die zit weer in de naaihoek. De naaimachine moet ik nog uitproberen. Als ie het leuk doet, dan mag dochter twee ermee aan de slag. En de lokmachine moet nog door de Patriarch nagekeken worden. Maar of het een goed idee is om die nu in de schuur te zetten....?


dit ziet er hoe dan ook niet uit.


...dit is in ieder geval al veel minder erg...
Oh, en als iemand een tip heeft hoe je het beste kunt beslissen waar je mee begint, als het zoveel is - en allemaal even belangrijk - ... Dan hou ik me aanbevolen.

6 opmerkingen:

  1. Als het allemaal even belangrijk is, dan maakt het dus niet waar je begint. Dan mag je dus gerust met hetgene beginnen waar je het meeste zin in hebt. Dat motiveert dan ook weer om door te gaan. Terwijl als ik papierwerk (zucht) gedaan heb, dan ben ik zo blij dat ik meteen heel lang geen papier meer hoef te doen. Terwijl er wel nog steeds ligt.... Met iets leuks beginnen dus! Succes ermee!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Daar zit echt wat in... En de truc is "in gang komen". Als ik eenmaal bezig ben, dan komt het goed...
      En als ik het meeste zin heb in de was doen, dan is dat in ieder geval alvast gedaan.

      Verwijderen
  2. Het allerbelangrijkste is goed voor jezelf zorgen!!! Pas als je dat doet heb je energie en tijd en zin over om die berg andere dingen en voor anderen te doen. Als jij overspannen raakt, heeft niemand er wat aan... Een dikke knuffel vanaf hier... (enne... ik weet de theorie allemaal heel goed, zoals je leest, maar ik weet ook dat de praktijk veel moeilijker is) Uit het zicht lijkt me in ieder geval een heel goed plan, geeft rust in je hoofd.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel! Het werkt inderdaad... Nu alle dozen boven staan, kunnen we echt een beetje ontspannen in de woonkamer. En ik heb een dagje "zwemmen met sauna" ingelast. Heerlijk!

      Verwijderen
  3. Precies, die dozen en zo even uit de woonkamer zodat je daar gewoon even rustig kun zitten zonder dat je van alles ziet wat nog moet gebeuren. Spullen waarvan je denk dat ze niet in de schuur kunnen zoals bijvoorbeeld de naaimachines. Zoek dan even een plekje boven waar je wat spulletjes neer kunt zetten.

    Tip voor als je start met opruimen. Beginnen waar je wilt beginnen en jezelf een tijd stellen. Bijvoorbeeld 15 minuten of max een half uurtje. Zo blijft het ook overzichtelijk en niet zo tijdrovend op een dag. Als je er echt zin in hebt kun je altijd kijken of je er nog eens 15 minuten bij aanknoopt.

    Maar ik denk dat je nu eerst even op jezelf en de familie moet richten. Zo te lezen weet je goed wat je prioriteiten zijn. Neem hier ook gewoon de tijd voor. Die dozen enzo blijven echt wel staan hoor ;-) en voel je zeker niet schuldig als je een avond even niets wilt doen. Ook dat is belangrijk voor je. Ze noemen dat je oplaadmoment. Succes meid. XX

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nou, de dozen zijn uit de kamer. Hoera!

    BeantwoordenVerwijderen

Hey, wat leuk! Een reactie!!