#135/365 Blijven ademen en voorzichtig beginnen met een oplossing voor de tassen

Op het moment heb ik het idee dat ik koppie onder ga, in mijn opruimproject. Of twee projecten zijn het onderhand. We zijn ook bezig met schoonmoeders huis... De Patriarch is er al weken druk mee. Elke avond gaat hij er trouw heen, schouwt, sorteert, overlegt en rijdt af en aan naar de kringloop en naar de gemeente. Ondertussen is de zolder van schoonmama leeg. Maar heel wat dozen kwamen onze kant uit. Stoffen, dekens, een compleet matras, wat leuk vintage porselein... En ik mag het allemaal nog doorkijken. Een paar dingen vindt ik zelf geweldig om te houden. Maar het meeste wordt Marktplaats en kringloop. Zeker de moeite waard.... Maar we praten over kubieke meters van spullen. Het ziet eruit als een rampgebied. We kunnen zowat geen stap meer verzetten. Komt er nog bij dat de kinderen dit weekend op kamp waren. Ze hadden het leuk, maar kwamen enigszins verkleumt terug: De tent was compleet ondergelopen. Alles was drijfnat, tot de knuffels aan toe. Dus er hangt nu een tent op de veranda. En de bijkeuken zit tot kniehoogte vol met modderige kleren en slaapzakken... En omdat er een ware berg aan tassen en jassen in de bijkeuken hangt, is het ook daar slalommen. Al met al is het een chaos, die iemand met een sterkere constitutie dan de mijne zou laten hyperventileren.

En terwijl ik net met een kop koffie in de keuken moed zat te verzamelen om een to-do-lijst te maken, werd er aangebeld. Als een ooievaar over de stapels stoffen heenstappend bereikte ik de deur. Ahhh, de postbode. Mijn ringen werden geleverd! Over twee weken sta ik op een markt en ik had ringen besteld om mijn producten op te hangen. Maar ineens kreeg ik een idee: Aan die ringen kan ik natuurlijk ook onze eigen rugtassen en tassen enz. hangen.

op deze foto niet goed te zien, maar het hangt echt een halve meter dik.

dat is'm - ik heb er nooit zo op gelet. Maar nu ik zelf op een markt ga staan loop ik met andere ogen  over markten - en dan zie ik er ineens honderden van. Terecht. Die haken zijn enorm praktisch.

Alle jassen gaan naar de hal, daar is immers ook de kinderkapstok. En de tassen rijg ik op de universele ring. Jip, dit werkt. Die ringen zijn oersterk.

En zo ziet het nu uit. Aan de muur zitten drie haakjes. Ik heb twee ringen gebruikt. Eentje voor kindertassen en eentje voor grote mensen tassen. Vanavond trouwens geven met de kinderen overleggen welke tassen actief zijn, en welke best op de kinderkamer mogen verblijven.

 Zo, dat is gefikst. En voordat ik het weet ben ik bezig. En ik besluit om door te gaan... Zullen we toch maar zien of ik met de opruimervaring van de afgelopen 134 klussen genoeg bagage heb, om zo'n rampgebiedje te tackelen. Concentreren dus. Een taak tegelijk. Eerst eens de wasmachine vullen.  Altijd slim om daarmee te beginnen. Zo, die loopt. Wat nu? Waar gaan we beginnen? Het is vast een goed idee om eerst het aanrecht ordelijk te maken. Afwasmachine leeg, alles op z'n eigen plek leggen. En vooral niet naar de (andere) stapels kijken. En ineens valt me iets in... dit kan ik toch mooi verbinden met de Pomodoro techniek. Dit is leuk, het dwingt me op tussendoor ook nog pauzes te nemen, en ik heb de app, dus wat let me?? Ik zet'm aan en ga door. Maar het blijft malen in mijn hoofd. Zooooveel dat nog gedaan moet worden. Dat moet uit mijn hoofd en op papier zeggen de opruimgoeroes. O.k. We hebben papier.

Ik leg een paar vellen papier op tafel, en iedere keer als mij iets invalt wat ik moet doen/kopen/regelen dan schrijf ik het snel op, en ga dan weer verder. En het is er nogal wat. Allemaal telefoontjes die ik moet plegen, met de tandarts, de orthodontist, een adviesbureau. Een verjaardag, die ik niet moet vergeten. Er moeten cartridges gehaald, en Marktplaats- en bol.com-dingen worden verstuurd. Een afspraak verzetten. En ja, het cadeautje voor de verjaardag moet ik ook nog hebben... Voor ik het weet heb ik vier lijsten op tafel liggen: Boodschappen, Telefoontjes, Regeldingen, Werk... Alle gedachtenflitsen krabbel ik neer en keer dan stug terug naar het aanrecht. Verbazingwekkend snel ben ik klaar. Ik moet er nog steeds aan wennen hoe snel je dingen kan pakken en opruimen als ze hun eigen plek hebben. ☺

Nu de tafel. Niet af laten leiden. Op tafel liggen de bol.com dingen. Die pak ik gelijk maar in. Het moet toch. En, oh ja, postzegels kopen. Hup op de lijst. Terug naar de boeken... Klaar. Verder met de tafel. Ik kom allemaal dingen tegen die naar boven moeten. Die leg ik op de trap. Daar liggen nog meer dingen. En er komt vast nog meer bij. Dus pak ik een krat.  Hetzelfde doe ik met de dingen die naar de schuur moeten. Oh ja, ik moet de aardbeien plukken voordat de rupsen het doen. Op de lijst. Ondertussen is de wasmachine klaar. De was eruit, nieuwe was erin. Ik weersta de gedachte om het gelijk op te hangen. Dat doe ik straks wel allemaal tegelijk. Verder met de tafel. Alle rommeltjes weg. De pomodoro gaat af. Pauze. Ik pak nog wat koffie.... Nu iets anders. Even alle schoenen uit de kamer. 7 paar. Oeps. We zijn al 2 pomodoros verder. En nu is het blad in de bijkeuken opgeruimd en twee wasmachines gewassen....  to be continued.