... heeft een wijze vrouw vorig jaar eens tegen mij gezegd. Het ging dan wel over gezond eten. Maar hetzelfde gaat ook op voor andere dingen. Vol ongeloof kijk ik naar de datum van mijn laatste bericht. Is het werkelijk al zo lang geleden?
Het ging zo goed, en toen... gebeurde er van alles. En natuurlijk allemaal tegelijk. En het ging van kwaad tot erger. Het opruimen en de dagelijkse routines die ik al zo goed onder de knie had raakten totaal op de achtergrond. Wonder boven wonder is het huis niet (oke, niet helemaal) dichtgeslibd. Nou ja, sommige hoeken wel.. Maar in grove lijnen is alles wat ik had bereikt nog steeds wel te zien.
Ondertussen is mijn situatie zo, dat ik weer land zie en ik heb weer wat moed verzameld om door te gaan.
De afgelopen dagen heb ik - soort van aarzelend - zo nu en dan een probleemzone aangepakt. Maar nog niet 'echt' en steeds vergeten foto's te maken...
En nu is het 1 januari, de tijd van goede voornemens, van overnieuw beginnen. Het biedt zich dus aan om te besluiten om alle ellende achter me te laten. Er is - nog steeds (of als je zo wilt weer) heel veel te doen. En ik denk dat het een goed idee is om voor een aantal werkzaamheden hulp in te schakelen. (Ook iets dat ik moet leren...)
Vandaag heb ik iig de keuken wat liefde gegeven. Én aan de foto's gedacht.
P.S: Ik zie dat er tijdens mijn 'rien ne va plus' een aantal hele lieve, bezorgde berichtjes zijn binnengekomen van mensen die mij weliswaar helemaal niet persoonlijk kennen, en toch aanvoelden dat er iets helemaal niet in de haak was. Heel erg bedankt hiervoor.